هدف از این کار تجربی، ارائه و بررسی نتایج حاصل از اندازه گیری مولفه های موازی و عمودی ثابت دی الکتریک در بلور های مایع خالص و آمیخته با نانو ذرات مغناطیسی با درصدهای متفاوت، بدون میدان مغناطیسی و با اعمال میدان است. به این منظور مولفه های موازی و عمودی ثابت دی الکتریک را برای یک بلور مایع خاص (e7 )، در حالت خالص و آمیخته با نانو ذرات مغناطیسی، اندازه گیری می کنیم. برای این کار مولفه های موازی و عمودی هر یک از نمونه ها برای سلول هایی با جهت دهی به ترتیب عمودی و موازی در بازه ی دمایی فاز همسانگرد -نماتیک و با استفاده از روش lcr متری اندازه گیری شدند. برای جهت دهی موازی سلول ها، محلول pva و برای جهت دهی عمودی، محلول لیسیتین به کار برده شد. تغییرات دمایی ثابت دی الکتریک اندازه گیری شده بدون اعمال میدان مغناطیسی و نیز تحت اعمال میدان در دمای ثابت اتاق با اعمال فرکانس 100 کیلو هرتز بدست آمد. نتایج تجربی بدست آمده مربوط به مقادیر ثابت دی الکتریک در حالت خالص و آمیخته به نانو ذرات نشان می دهند که اضافه کردن نانو ذرات به بلور مایع باعث افزایش ثابت دی الکتریک می گردد. تغییرات ثابت دی الکتریک در هر یک از درصدهای نانو ذرات اضافه شده، رفتار متفاوتی را نشان می دهند. تغییرات ثابت دی الکتریک در حضور میدان مغناطیسی نیز رفتار متفاوتی در هر یک از نمونه ها دارد. این امر بستگی به پارامتر های مختلف از جمله: خاصیت ناهمسانگردی مثبت بلور مایع، خاصیت مغناطیسی نانو ذرات، میدان مغناطیسی، جهت دهی اولیه و نظم مولکول های بلور مایع و نانو ذرات در هر یک از نمونه ها دارد. در حالت کلی افزایش نانو ذرات هم در حضور میدان و هم بدون اعمال میدان مغناطیسی، باعث افزایش ثابت دی الکتریک نسبت به حالت خالص می گردد. روند افزایش ثابت دی الکتریک نمونه ها بدون میدان مغناطیسی و با اعمال میدان ، با توجه به تأثیر پارامترهای ذکر شده در بالا برای درصدهای مختلف نانو ذرات در بلور مایع متفاوت بودند که در این کار پژوهشی، روند تغییرات آنها را به طور دقیق مورد بررسی قرار خواهیم داد.

مقدمه: روشهای متفاوتی برای درمان مینای دمینرالیزه وجود دارد ولی در مورد موثر بودن پروسه ی بلیچینگ بر دندان های دارای لکه سفید اطلاعات زیادی در دسترس نیست. لذا هدف از این تحقیق بررسی مقایسه ای تأثیر بلیچینگ در مطب با کمک لیزر و بلیچینگ در منزل بر روی مینای سالم و مینای دمینرالیزه بود. روش کار: تعداد 120دندان انسیزور گاوی انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. سطح دندان ها با پامیس به مدت 30 ثانیه تمیز شد. دو گروه از دندان ها به مدت سه ماه در محلول پوسیدگی زا برای ایجاد ضایعات دمینرالیزه قرار گرفتند. پس از این مرحله دندان ها به مدت 5/7 روز در محلول رنگزا (2 گرم چای در 100 میلی لیتر آب مقطر) قرار داده شدند. سپس دندان های هر گروه تحت یکی از درمان های زیر قرار گرفتند: 1) کاربرد ژل هیدروژن پراکساید 40? به همراه لیزر دیود (nm 810، w 2) در دندان های دمینرالیزه 2) کاربرد ژل هیدروژن پراکساید ?40 به همراه لیزر دیود (nm 810، w 2) در دندان های سالم 3) کاربرد ژل کارباماید پراکساید 15? به کمک تری بلیچینگ در دندان های دمینرالیزه 4) کاربرد ژل کارباماید پراکساید 15? به کمک تری بلیچینگ در دندان های سالم. دندان ها در گروه لیزر بلیچینگ در سه جلسه با فاصله ی پنج روز و در گروه بلیچینگ در منزل روزانه هشت ساعت و به مدت 15 روز تحت درمان قرار گرفتند. رنگ سنجی پس از هر مرحله صورت گرفت و مقادیر l، a و b ثبت شد. تفاوت رنگ بین مراحل مختلف درمان (e?) در هر گروه محاسبه شد. داده ها با آزمون های anova و duncan واکاوی شد. نتایج: اگرچه که دندان های دمینرالیزه میزان تغییر رنگ بیشتری را در مرحله رنگ زایی نشان دادند ولی هیچ تفاوت معنی داری در تغییر رنگ بین مرحله اول و دوم در میان چهار گروه مشاهده نشد. در مقایسه نتایج بین مراحل دوم و سوم (et2-t3?) و مراحل دوم و چهارم (et2-t4?)، گروه بلیچینگ در مطب با کمک لیزر تغییر رنگ بیشتری را نسبت به سایر گروه های مورد بررسی نشان داد (p<0.05). نتیجه گیری: این نتایج نشان می دهند که روش بلیچینگ در مطب به همراه لیزر دیود nm 810 و بلیچینگ در منزل کارایی مشابه در درمان تغییر رنگ مینای سالم داشت ولی در مورد مینای دمینرالیزه بلیچینگ در مطب به همراه لیزر دیود nm 810 اثرات سفید کنندگی سریعتر و کارایی بهتری نسبت به روش بلیچینگ در منزل بر روی مینا ی دمینرالیزه نشان داد.