چکیده دراین پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر بر افزایش انگیزش شغلی و ارائه مدل کاربردی برای سنجش آن در کارکنان شهرداری اصفهان، پیشینه انگیزش شغلی مورد بررسی قرار گرفت و بر اساس آن مصاحبه ساختار یافته ای تدوین شد. نتایج مصاحبه عوامل تقدیر، شخصیت ( بعد وجدان)، امنیت شغلی، رفتار اخلاقی، حمایت سازمانی ادراک شده، عدالت سازمانی و کیفیت رهبری را مشخص کرد. 123 نفر از میان 2047 نفرکارمندان شهرداری اصفهان به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند . ابزار های مورد استفاده در این پژوهش ، پرسشنامه تعدیل شده رضایت و انگیزش شغلی پرینسلو(1996), پرسشنامه احترام وتقدیر(محقق ساخته)، بعد وجدان پرسشنامه شخصیت (neo-ffi)? کاستا و مک کری(1992)، پرسشنامه امنیت شغلی سماواتیان و نوری(1389)، پرسشنامه رفتار اخلاقی لوزیر (2000) , پرسشنامه حمایت سازمانی ادراک شده روهادز و آیزنبرگر (2002), پرسشنامه عدالت سازمانی میرزا آقایی(1389) و پرسشنامه سبک رهبری متعادل(محقق ساخته) است. داده ها با استفاده از نرم افزار spss-19 و amos-18 با روش های آماری ضریب همبستگی ، رگرسیون، anowa و تحلیل مسیر تحلیل شدند. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد بجز بعد وجدان شخصیت ، سایر عوامل با انگیزش شغلی در سطح 01/0p< و05/0 p< رابطه معناداری دارند. تحلیل رگرسیون نشان می دهد از بین عوامل تنها عدالت سازمانی، حمایت سازمانی و سابقه شغلی ، انگیزش شغلی را پیش بینی می کنند. بررسی تفاوت در گروه های مختلف جمعیت شناختی در رابطه متغیر های پژوهش نشان می دهد که بین کارمندان و سرپرستان در انگیزش شغلی، امنیت شغلی، حمایت سازمانی و سبک رهبری متعادل تفاوت معنادار وجود دارد. به علاوه امنیت شغلی در گروه های جنسیتی، سنی و وضعیت های استخدامی مختلف و رفتار اخلاقی در سنین مختلف تفاوت معنادار نشان می دهد. در نهایت مدل پیشنهادی پژوهشگر که براساس پیشینه پژوهشی و مصاحبه طراحی شده بود، بررسی شد و نتایج تحلیل مسیر نشان داد که تنها عدالت سازمانی و حمایت سازمانی به طور مستقیم روی انگیزش شغلی اثر می گذارند و سایر عوامل از طریق این دو متغیر روی انگیزش شغلی تأثیر می گذارند. بنابراین ، مدیران می توانند با ارتقا عدالت و حمایت سازمانی روی انگیزش شغلی کارکنان سازمان تأثیر بگذارند و از این طریق گامی موثر در بهبود عملکرد و بهره وری سازمانی بردارند.