نشانه گذاری دیجیتال یک شیوه کارآمد برای محافظت از محتوای تصاویر دیجیتال است. در نشانه گذاری دوگانه، دو نشانه در درون تصویر میزبان جاسازی می شود: نشانه اول برای تشخیص نواحی دستکاری شده تصویر و نشانه دوم که از محتوای تصویر اصلی گرفته می شود برای ترمیم نواحی دستکاری شده استفاده می شود. هدف اصلی این پایان نامه، ارائه روش های نشانه گذاری دوگانه برای تشخیص و ترمیم دستکاری در تصاویر دیجیتال به منظور بهبود نتایج موجود، هم از نظر کیفیت تصویر بازسازی شده و قدرت تحمل حملات و هم از جنبه ی در نظرگرفتن قدرت بازیابی ویژه در ناحیه خاصی از تصویر (ناحیه مورد علاقه) می باشد. در این پایان نامه دو روش پیشنهاد شده است. در روش اول با تفکیک نواحی مورد علاقه و غیرموردعلاقه واستفاده از شیوه اشتراک مرجع برای تولید نشانه بازیابی، قابلیت ویژه ای در بازسازی ناحیه مورد علاقه ایجاد می شود. در روش پیشنهادی دوم تولید نشانه بازیابی بر اساس شیوه اشتراک مرجع و روش فشرده سازی spiht بوده که استفاده کارآمد از spihtو تلفیق آن با شیوه اشتراک مرجع، هم خاصیت سلسله مراتبی و هم قدرت ویژه ای در بازیابی فراهم می آورد. نتایج شبیه سازی های انجام شده نشان می دهد هر دو روش از قدرت بازیابی بسیار بهتری نسبت به روش های موجود برخوردارند، به صورتی که حتی در دستکاری های شدیدتر تصویر، تصویر را با کیفیت بهتری بازیابی می نمایند. همچنین در این روش ها بازیابی به صورت سلسله مراتبی می باشد به این صورت که هرچه ناحیه دستکاری شده کوچکتر باشد کیفیت تصویر بازیابی شده بهتر است .