چکیده هدف این پژوهش تبیین رابطه بین شیوه های تصمیم گیری و سلامت سازمانی می باشد روش تحقیق از نوع همبستگی بوده است و جامعه آماری کارکنان دانشگاه پیام نور فارس در سال 1390 می باشد که از میان آنها تعداد 128 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای و با توجه به جدول مورگان انتخاب شده اند و به پرسشنامه های شیوه های تصمیم گیری هوی و میسکل و سلامت سازمانی هوی و فیلدمن پاسخ داده اند یافته های این پژوهش نشان داد که بین شیوه های تصمیم گیری آمرانه و سلامت سازمانی رابطه معناداری وجود دارد همچنین بین شیوه های تصمیم گیری مشارکتی و سلامت سازمانی با سلامت سازمانی رابطه معناداری وجود دارد اما یافته های این پژوهش رابطه معنادار بین شیوه های تصمیم گیری مشورتی با سلامت سازمانی را تأیید ننمودند نتیجه حاصله از این پژوهش این است که شیوه های آمرانه و مشارکتی قدرت پیش بینی سلامت سازمانی را دارند اما شیوه تصمیم گیری مشورتی از این توان برخوردار نیست. کلید واژه ها : شیوه تصمیم گیری آمرانه، شیوه تصمیم گیری مشورتی، شیوه تصمیم گیری مشارکتی و سلامت سازمانی