امروزه با پیشرفت فناوری ها و پیچیده تر شدن تکنولوژی ها، شرکت ها جهت ماندن در بازار رقابتی، باید عامل مشارکت کاربر را در طراحی و به کارگیری سیستم های اطلاعاتی خود مدنظر قرار دهند. این امر به کارگیری سیستم ها را برای کاربر تسهیل کرده و او را در جهت تصمیم گیری بهتر یاری می رساند و در نتیجه بهبود عملکرد سیستم را به دنبال خواهد داشت که نتیجه ی آن بهبود عملکرد کل سازمان است. طبق تئوری تناسب و از نگاه سیستماتیک، سیستم های اطلاعاتی حسابداری همواره با متغیرهای زمینه-ای در تعامل می باشند؛ لذا بررسی هر عاملی با درنظر گرفتن این متغیرها صورت می پذیرد. به همین دلیل در این تحقیق، عامل مشارکت کاربر به صورت متقابل با متغیرهای زمینه ای (عدم اطمینان کاری و ساختار سازمانی) و ویژگی های اطلاعاتی مورد مشاهده قرار گرفته است. برای اندازه گیری عملکرد سیستم ها از معیار رضایت کاربر استفاده گردیده است. تحقیق حاضر، کاربران سیستم را مدیران مالی شرکت ها در نظر گرفته که با سیستم های اطلاعاتی حسابداری بیشتر در ارتباط بوده و می توانند اطلاعات حاصله از سیستم را بهتر درک نمایند. پرسشنامه ها بین مدیران مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به جز شرکت های سرمایه گذاری، بانک ها و موسسات مالی و اعتباری، توزیع گردید. در نهایت، داده ها از 88 پرسشنامه قابل قبول جمع آوری شده و از طریق رگرسیون چندگانه مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان می دهد که رابطه ی متقابل بین متغیرهای زمینه ای و ویژگی های اطلاعاتی و عامل مشارکت کاربر معنادار می باشد. وقتی عدم اطمینان کاری بالاست، ترکیب درجه ی بالای مشارکت کاربر و اطلاعات کاملاً پردازش شده (با دامنه وسیع، به موقع، تجمیع یافته) اثر مثبت بر عملکرد سیستم های اطلاعاتی حسابداری دارد. وقتی ساختار سازمانی ارگانیک (غیرمتمرکز) است، ترکیب درجه ی بالای مشارکت کاربر و اطلاعات کاملاً پردازش شده (با دامنه وسیع، به موقع) اثر مثبت بر عملکرد سیستم های اطلاعاتی دارد. چنین اثر مثبتی با اطلاعات تجمیع یافته دیده نشد. همچنین وقتی ساختار سازمانی مکانیستیک (متمرکز) است، ترکیب درجه ی بالای مشارکت کاربر و اطلاعات کمترپردازش شده (غیرتجمیعی) اثر مثبت بر عملکرد سیستم ها دارد. چنین اثر مثبتی با اطلاعات با دامنه محدود و ادواری دیده نشد.