امروزه روند رو به رشد تصادفها در راهها و تلفا ت و خسارتهای ناشی از این گونه حوادث باعث ضایع شدن و اتلاف سرمایه های کشور می شوند. بنابراین سرمایه گذاری صحیح و شناخت هر یک از عوامل سه گانه تصادف (راه، راننده و وسیله نقلیه)، بررسی اصولی مشکلات این عوامل و بیان راه حلهای کاربردی می تواند تا حد زیادی از بروز این گونه حوادث بکاهد. یکی از معضلات اساسی شبکه راههای کشور عدم کیفیت جاده ها و بالتبع افزایش تعداد تصادفات رانندگی منجر به مرگ ؛ می باشد . در این پایان نامه سعی بر این است که با استفاده از الگوریتم اتوماتای سلولی ؛ راندمان مجموعه دخیل در صنعت جاده و نقش آنها را در کاهش تصادفات را بررسی نماییم . الگوریتم اتوماتای سلولی می تواند معادلات پیچیده را بشکلی بسیار ساده و قابل فهم به خواننده بیان نماید . این مجموعه عبارتند از: (ترافیک؛ آب و هوا؛ نظارت ؛ طراحی ؛ زیرسازی ؛ علائم )؛ که مجموعه اتوماتای سلولی مورد نظر (اتوماتای جاده )در هر زمان می توانند چندین حالت داشته باشند..یکی ازشاخصها بررسی تعداد تصادفها، نرخ تصادف بر کیلومتراست . نتایج بدست آمده در این مقاله حاکی از آن است که رابطه معکوسی بین اتوماتای جاده ونرخ تصادف وجود دارد ؛ یعنی افزایش راندمان مجموعه دخیل در ساخت جاده؛ باعث کاهش تصادفات منجر به مرگ می شود . البته تاثیر هر کدام از عوامل در میزان خسارت وارده ؛متغیر می باشد بااستفاده از یک تحقیق ساده به این نتیجه می رسیم که هزینه بیشتر در جهت بهبود جاده ها باعث کاهش هزینه در جهت صدمات ناشی از زیانهای اقتصادی تصادفات می شود . و گاها این هزینه کمتر از هزینه صرف شده در جهت جبران زیانهای وارده به خانواده های فوتی یا جرحی تصادف می باشد . هدف این پایان نامه تقویت نهادها و موسسات ذیربط و همچنین ایجاد مشارکت های موثر جهت اصلاح و بهبود سیستم های ترافیک راه می باشد تا از این طریق سیستم های سالم تر و ایمن تری برای عبور و مرور راهها و جاده ها مهیا شود. این گونه مشارکتها بایستی به صورت عرضی بین بخشهای مختلف دولت و به صورت طولی بین سطوح مختلف دولتی، همچنان که بین سازمانهای دولتی وغیردولتی وجود دارد، ایجاد گردد. نتایج این مقاله نشان می دهد که با تغییر رویکرد افزایش نظارت بر ساخت جاده ؛ امکان کاهش تلفات ناشی از تصادفات وجود دارد .