یکی از روشهای رایج در پایدارسازی موقت دیواره گودبرداری های عمیق به دلیل سهولت های اجرایی فراوان آن، روش میخکوبی است. با توجه به گسترش روزافزون آن در داخل کشور ارائه طرحی اقتصادی منجر به صرفه جویی عمده در مصالح مصرفی می شود. پارامترهای دخیل در طراحی گودبرداری ها به روش میخکوبی عبارتنداز: مشخصات مکانیکی خاک، مقاومت سطح تماس دوغاب تزریق و چال حفاری، فواصل افقی و قائم میخ ها، طول میخها، ضخامت و مقاومت پوشش شاتکریت و توری فلزی از یک طرف، و تغییر مکان مجاز دیواره و ضرایب اطمینان پایداری کلی و پایداری داخلی میخ بر اساس آیین نامه انتخابی از طرف دیگر. با توجه به تعدد پارامترهای موثر در طرح خصوصا برای خاکهای ناهمگن، وجود یک ابزار سیستماتیک برای انتخاب طرح بهینه به لحاظ اقتصادی بسیار ارزشمند است. به منظور مدلسازی بهتر و هدفمند بودن ترتیب مدلسازی ها، با توجه به اینکه در مطالعات قبلی انجام شده در سطح ملی و بین المللی، مبنای تغییر طرح مدلسازی ها برای تعیین بهترین شرایط از طریق روش سعی و خطا بوده است، در این تحقیق سعی شده است تا با استفاده از روشی سیستماتیک، بهینه سازی طراحی سیستم میخکوبی انجام شود. روش مورد استفاده در تحقیق حاضر، روش پیشنهادی دکتر تاگوچی می باشد. در این روش که یکی از روش های فاکتوریلی جزئی می باشد، ترکیبات مشخصی از سطوح هر یک از فاکتورهای تعریف شده در قالب طراحی آزمایشات (doe)، ایجاد می شوند. این روش قادر به بررسی آثار عمده تأثیر هر یک از فاکتورها، تداخل بین فاکتورهای مختلف و پیش بینی ترکیب بهینه از بین تمام آزمایشات ممکن (فاکتوریل کامل) است. در این تحقیق 5 فاکتور عمده موثر در هزینه تمام شده یک پروژه میخکوبی در نظر گرفته شده اند. با توجه به بررسی های انجام شده، فاکتور فاصله افقی میخها بیشترین اهمیت نسبی و قطر چال حفاری کمترین تأثیر را در بهبود معیار کیفیت بهینه دارد. همچنین شرایط بهینه پیشنهادی توسط روش تاگوچی، مطابقت بسیار خوبی را با آزمایش تأیید در شرایط بهینه از خود نشان می دهد. تحلیلها با استفاده از نرم افزار المان محدود v8.5 plaxis انجام شد. نتایج نشان داد که طرح بهینه حاصل از روش تاگوچی بسته به نوع لایه بندی خاک می تواند تا حدود 17درصد نسبت به طرحهایی که طراحان به صورت عرف ممکن است انتخاب نمایند، اقتصادی تر باشد.

یکی از روشهای رایج در پایدارسازی موقت دیواره گودبرداری های عمیق به دلیل سهولت های اجرایی فراوان آن، روش میخکوبی است. با توجه به گسترش روزافزون آن در داخل کشور ارائه طرحی اقتصادی منجر به صرفه جویی عمده در مصالح مصرفی می شود. پارامترهای دخیل در طراحی گودبرداری ها به روش میخکوبی عبارتنداز: مشخصات مکانیکی خاک، مقاومت سطح تماس دوغاب تزریق و چال حفاری، فواصل افقی و قائم میخ ها، طول میخها، ضخامت و مقاومت پوشش شاتکریت و توری فلزی از یک طرف، و تغییر مکان مجاز دیواره و ضرایب اطمینان پایداری کلی و پایداری داخلی میخ بر اساس آیین نامه انتخابی از طرف دیگر. با توجه به تعدد پارامترهای موثر در طرح خصوصا برای خاکهای ناهمگن، وجود یک ابزار سیستماتیک برای انتخاب طرح بهینه به لحاظ اقتصادی بسیار ارزشمند است. به منظور مدلسازی بهتر و هدفمند بودن ترتیب مدلسازی ها، با توجه به اینکه در مطالعات قبلی انجام شده در سطح ملی و بین المللی، مبنای تغییر طرح مدلسازی ها برای تعیین بهترین شرایط از طریق روش سعی و خطا بوده است، در این تحقیق سعی شده است تا با استفاده از روشی سیستماتیک، بهینه سازی طراحی سیستم میخکوبی انجام شود. روش مورد استفاده در تحقیق حاضر، روش پیشنهادی دکتر تاگوچی می باشد. در این روش که یکی از روش های فاکتوریلی جزئی می باشد، ترکیبات مشخصی از سطوح هر یک از فاکتورهای تعریف شده در قالب طراحی آزمایشات (doe)، ایجاد می شوند. این روش قادر به بررسی آثار عمده تأثیر هر یک از فاکتورها، تداخل بین فاکتورهای مختلف و پیش بینی ترکیب بهینه از بین تمام آزمایشات ممکن (فاکتوریل کامل) است. در این تحقیق 5 فاکتور عمده موثر در هزینه تمام شده یک پروژه میخکوبی در نظر گرفته شده اند. با توجه به بررسی های انجام شده، فاکتور فاصله افقی میخها بیشترین اهمیت نسبی و قطر چال حفاری کمترین تأثیر را در بهبود معیار کیفیت بهینه دارد. همچنین شرایط بهینه پیشنهادی توسط روش تاگوچی، مطابقت بسیار خوبی را با آزمایش تأیید در شرایط بهینه از خود نشان می دهد. تحلیلها با استفاده از نرم افزار المان محدود v8.5 plaxis انجام شد. نتایج نشان داد که طرح بهینه حاصل از روش تاگوچی بسته به نوع لایه بندی خاک می تواند تا حدود 17درصد نسبت به طرحهایی که طراحان به صورت عرف ممکن است انتخاب نمایند، اقتصادی تر باشد.