یکی از مهم ترین مباحث در برنامه ریزی حمل و نقل، مدل های چهارمرحله ای کلاسیک شامل مدل های ایجاد، توزیع، تفکیک و تخصیص سفر می باشد. هر کدام از این مراحل، بیان کنند? یک بعد از سفر می باشد. در مرحل? چهارم یعنی تخصیص سفر، انتخاب مسیر رانندگان در نظر گرفته می شود. بررسی رفتار انسان به عنوان کاربر سیستم حمل و نقل، در انتخاب مسیر از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. انتخاب مسیر رانندگان بستگی به ویژگی های افراد، ویژگی های سفر و ویژگی های مسیر دارد. بخش قابل توجهی از سفرهای روزانه را سفرهای کاری و تحصیلی تشکیل می دهند. دانشگاه، مقصد سفرهای تحصیلی و بخش کوچکی از سفرهای کاری می باشد. هدف از این پژوهش، بررسی رفتار انتخاب مسیر رانندگان با هدف سفر دانشگاه می باشد. بدین منظور ابتدا با استفاده از روش تحلیل مولفه های اصلی که نوعی تحلیل عاملی به حساب می آید، مولفه های اصلی موثر بر انتخاب مسیر دانشگاهیان شناسایی شده و سپس به منظور شناسایی رفتار تغییر مسیر این نوع رانندگان، مدل لوجیت دوگان? تغییر مسیر جامع? دانشگاهی و نیز مدل لوجیت دوگان? تغییر مسیر اساتید - کارمندان (سفرهای کاریِ دانشگاهی) و دانشجویان (سفرهای تحصیلیِ دانشگاهی) به طور مجزا پرداخته می شود. داده های مورد استفاده در این پژوهش از 528 پرسش نام? معتبر جمع آوری شده از اعضای هیئت علمی، کارمندان و دانشجویان 9 دانشگاه در تهران که از خودروی شخصی به منظور سفر به دانشگاه استفاده می-کنند، به دست آمده است. بر اساس نتایج، جذابیت مسیر، ویژگی های فیزیکی و عملکردی مسیر، تعداد مسیرهای جایگزین مسیر همیشگی، تعداد ساعات رانندگی در روز و جنسیت بر رفتار تغییر مسیر رانندگان دانشگاهی موثر می باشد.