مزیت رقابتی در صنعت ساختمان جزء ضروری مدیریت استراتژیک در روابط بین شرکت ها و محیط کسب و کارشان محسوب می شود که برای عملکرد موفق هر شرکت ساختمانی ضروری و حیاتی است. در حال حاضر در صنعت ساختمان ایران، محصولات و خدمات اغلب به دلیل بهره گیری از روش های سنتی دارای کیفیت نامناسبی هستند که در برآوردن تقاضای مشتریان در مورد قیمت و گارانتی تحویل شکست می خورند. بنابراین اگر رویکردهای استراتژیک مناسبی از سوی شرکت های فعال در زمینه ی طراحی، اجرا و نظارت بکار گرفته نشود، این صنعت در ایران به مزیت رقابتی دست نخواهند یافت. در نتیجه بکارگیریِ راهبردی که به طور همزمان در جست و جوی فرصت ها و مزیت رقابتی است و صنایع از طریق آن می توانند در عین حال که از مزیت های فعلی بهره برداری می کنند، در جست و جوی فرصت های آتی باشند می تواند به عنوان یک رویکرد استراتژیک کارساز باشد که از آن تحت عنوان کارآفرینی استراتژیک یاد می شود. هدف تحقیق حاضر بررسی نقش کارآفرینی استراتژیک در مزیت رقابتی بخش صنعتی سازی ساختمان و مسکن ایران می باشد. در تحقیق حاضر، مدل مفهومی مربوط به کارآفرینی استراتژیک و مزیت رقابتی ارائه و مورد آزمون قرار گرفته شد. مدل ساختاری در محیط نرم افزار amos18 و با داده های جمع آوری شده از شرکت های فعال در زمینه طراحی، اجرا و نظارت بر صنعتی سازی ساختمان و مسکن در ایران مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که برازش کلی مدل رضایت بخش بوده؛ که این اعتبار کافی مدل را نشان می دهد. به علاوه، از پنج فرضیه ی آزمون شده، چهار فرضیه تأیید و یک فرضیه رد شده است. بر اساس نتایج می توان ادعای مبنی بر تأثیر کارآفرینی استراتژیک بر مزیت رقابتی را تأیید کرد. بر اساس یافته ها پیشنهاد می شود که مدیران، کارآفرینی استراتژیک را که مجموعه ای از اقدامات سازمانی را با قابلیت های قوی و مثبت بکار می گیرد و به تلاش های شرکت برای داشتن عملکردی بالاتر از رقبا کمک می کند، بکاربگیرند و بر خلاقیت و نوآوری مستمر که یکی از مهمترین ابعاد کارآفرینی استراتژیک می باشد، تأکید کنند.