مقدمه: مکان کنترل عبارت است از ادراک شخص از خود در برخورد با حوادث که دو جایگاه درونی و بیرونی دارد. افراد با مکان کنترل درونی، خود را حاکم بر سرنوشت دانسته وکنترل زندگی را در درون می پندارند. افرادبامکان کنترل بیرونی وقایع زندگی راناشی ازشانس می دانند. اهداف این مطالعه ارزیابی رابطه بین مکان کنترل وسطح آمادگی جسمانی و مقایسه میزان آمادگی جسمانی سالمندان مرد دارای مکان کنترل درونی وبیرونی می باشد. روش شناسی: روش تحقیق همبستگی است. جامعه تحقیق، مردان سالمندبازنشسته شهرستان شهربابک استان کرمان بودندکه 73 نفربامیانگین سنی 7/61 سال به طورداوطلب شرکت کردند. درجمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد مکان کنترل راتر (1966) وآزمون آمادگی جسمانی سالمندان (ریکلی وجونز،1999) استفاده شد. جهت تحلیل آماری ازآزمون خی دو،ضریب همبستگی کرامروآزمون tمستقل استفاده شد. یافته ها: رابطه معنی داروبالایی بین سطح آمادگی جسمانی ومکان کنترل بدست آمد. برطبق نتایج آزمون خی دو درصد افراد باسطح آمادگی جسمانی بالادرطبقه مکان کنترل درونی به طورمعنی داری بیشتر بود و همچنین تفاوت معنی داری بین آمادگی جسمانی سالمندان دارای مکان کنترل درونی وبیرونی بدست آمد. نتیجه گیری: بر طبق یافته ها نتیجه گرفته شدکه ورزش وافزایش سطح آمادگی جسمانی بردرونی شدن مکان کنترل وسلامت روانی اثرگذاراست. واژه های کلیدی:آمادگی جسمانی،سالمندی،فعالیت جسمانی،مکان کنترل بیرونی،مکان کنترل درونی.