تصحیح نسخه های خطّی از آن چنان اهمیّتی برخوردار است که بخش اعظم پیشرفت علم به ویژه در حوزه ی علوم انسانی را باید مرهون زحمات مصحّحین نسخه های خطّی دانست و اگر مطالبی را که علما و دانشمندان به صورت گفتاری و نوشتاری ارائه می دهند به علوم ماضی متّصل نباشد، حائز ارزش چندانی نخواهد بود. آنچه که باعث اتّصال علوم گذشته و حال می شوند، نسخه های تصحیح شده می باشند. معین الدّین جوینی که به اقرار تذکره نویسان از شعرا و نویسندگان بنام قرن هفتم و هشتم می باشد، تألیف نگارستان را در سال 735 ه. ق به پایان رسانده است.نگارستان به سبک گلستان سعدی نوشته شده است، ولی از آن بسیط تر می باشد. معینی مطالب عرفانی، کلامی، تفسیری، فقهی، تاریخی، رجال و غیره را در قالب حکایاتی که مزیّن به اشعار فارسی و تازی است نقل نموده است و از آیات، روایات و احادیث نیز بهره ی فراوان برده است. مصحّح با فراهم نمودن چهار نسخه ی خطّی از این کتاب و مبنا قرار دادن یکی از آن ها کار تصحیح این کتاب را انجام داده است. علاوه بر این، در قسمت تعلیقات به شرح، توضیح، ترجمه و مصدر یابی حکایات، آیات، روایات، احادیث، اشعار، کلمات کم کاربرد و اعلام آن در سه بخش جداگانه پرداخته است.