چکیده مهارت خواندن همیشه به عنوان یک مهارت ضروری در یادگیری زبان خارجی در نظر گرفته شده است. در سال های اخیر، توجه بسیار زیادی به تدریس مهارت خواندن در یادگیری زبان خارجی شده است. در طول سال ها، راهکارهای بیشماری برای تدریس این مهارت و امتحان موثر بودن این راهکارها پدید آمده است. مطالعات قبلی تأثیر نسبی بین استفاده از آموزش محتوی-محور زبان و درک مطلب در خواندن را نشان داده اند (tsai & shang, 2010). تدریس آموزش محتوی-محور زبان سعی بر این دارد که دانشجویان را قادر سازد تا به زبان آموزانی مستقل بدل شوند و فرایند یادگیری را در خارج از کلاس های درس ادامه دهند. هدف این تحقیق بررسی تأثیر آموزش محتوی-محور زبان بر مهارت درک مطلب دانشجویان انگلیسی با اهداف ویژه در ایران بود. شرکت کنندگان در این تحقیق 38 دانشجوی سال اول سطح متوسط بودند که در دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار در رشته شیلات مشغول به تحصیلند. شرگت کنندگان در دو گروه آزمایش (گروه الف) و گروه کنترل (گروه ب) از پیش تعیین شده قرار داشتند. گروه ها دست نخورده باقی ماندند. سطح مهارت زبانی شرکت کنندگان از طریق اجرای تست مهارت عمومی زبان تافل سنجیده شد. قبل از اجرای آزمایش به منظور اطمینان از همگن بودن شرکت کنندگان در مهارت خواندن پیش تست خواندن تافل دیگری برگزار شد. سپس آزمایش اجرا شد. گروه آزمایش از آموزش محتوی-محور زبان با استفاده از برنامه درسی محتوی-محور رشته شیلات بهره مند شد؛ در حالی که گروه کنترل از میزان یکسانی از آموزش خواندن با استفاده از متون عمومی بجز آموزش محتوی-محور بهره مند شد. در پایان آزمایش، یک پسا تست خواندن تافل برگزار شد. داده های جمع آوری شده از طریق چندین تست تی مستقل و دوگانه تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که آموزش محتوی-محور تأثیر معنادار و قابل توجهی بر پیشرفت مهارت درک مطلب دانشجویان سطح متوسط انگلیسی با اهداف ویژه در ایران و همچنین تأثیری برابر بر روی مهارت درک مطلب هر دو جنس داشت.