هدف: هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش حل مساله بر راهبردهای مقابله ای، خودکارآمدی و بحران هویت با میانجی گری پایگاه های هویت می باشد. روش: طرح این پژوهش، از نوع شبه آزمایشی، با پیش آزمون، پس آزمون است. به این منظور، تعداد 88دانش آموز پسر دبیرستانی ازیک دبیرستان شهرستان داراب بطور دردسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دوگروه 44نفره آزمایش و گواه جای گرفتند. پرسشنامه های این پژوهش، پایگاه های هویت، راهبردهای مقابله-ای، بحران هویت و خودکارآمدی بود. برنامه آموزش شامل 7 جلسه ی 5/1 ساعته ی آموزش گروهی حل مساله بود که به مدت 4 هفته اجرا شد. نتایج: یافته های پیش آزمون وپس آزمون دو گروه، نشان داد آموزش حل مساله تاثیر معناداری بر تغییر راهبردهای مقابله ای وافزایش خودکارآمدی دارد، اما تاثیر معناداری بر کاهش بحران هویت ندارد. همچنین تاثیر آموزش حل مساله بر راهبردهای مقابله ای، فقط در پایگاه های هویت پیشرفته و به تعلیق افتاده و تاثیر این آموزش برخودکارآمدی فقط در پایگاه هویت پیشرفته مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد آموزش حل مساله بطور معناداری باعث تغییر راهبردهای مقابله ای و افزایش خودکارآمدی افراد شده است. دلیل احتمالی برای بالارفتن خودکارآمدی این است که افراد توانمند در حل مساله، دارای توانایی تشخیص افکار ناکارآمد و بی اثرسازی آنها هستند. وقتی افراد از مهارتهای مساله-گشایی استفاده می کنند در آنها احساس شایستگی و خودکارآمدی تقویت می شود.