در این پایان نامه دریک شبکه اقتضائی سیار و با فرضیات مشخص برای شبکه ، دو مدل تحرک برای جابجایی گره ها در نظر گرفته شد و چهار معیار تاخیر انتها به انتها، تعداد گام، نرخ تحویل بسته ها و سربار مسیریابی به عنوان ملاک مقایسه عملکرد شبکه محاسبه و مقایسه شدند. از چهار منبع ترافیک cbr ، exponential ، pareto و poisson به عنوان تولید کننده بسته ها استفاده شد. با معیار تاخیر انتها به انتها، در سرعت های مختف منابع رفتارهای متفاوتی از خود نشان می دهند. در سرعت های کمتر از m/s10 ، منابع exponential و pareto عملکرد بهتری دارند و استفاده از آنها جهت ارسال نتیجه بهتری خواهد داشت اما با افزایش سرعت ابتدا ترافیک cbr و سپس poisson تاخیر کمتری برای ارسال دارند. با ملاک تعداد گام، متوجه می شویم که سرعت و نوع ترافیک تاثیری بر این ملاک ندارد و رنج ارسال، توزیع گره ها و مدل تحرک است که مشخص می کند چه تعداد گام جهت رسیدن تا مقصد لازم است. در مدل گام تصادفی فقط رنج ارسال تاثیر داشت در حالیکه به ازای مدل ایستگاه میانی زمان توقف می توانست تا دو گام کاهش و یا افزایش ایجاد بکند. با متریک نرخ تحویل بسته، به جز در سرعت های بسیار کم که ترافیک های exponential و pareto عملکرد چند درصدی بهتری داشتند، ترافیک cbr عملکرد کاملا بهتری داشت و استفاده از آن منطقی تر به نظر می رسد. با افزایش نرخ ارسال (کاهش فاصله بین تولید بسته ها)، عملکرد ترافیک های exponential و pareto کاملا افت کرده و استفاده از آنها عملا غیرمنطقی به نظر می رسد. ترافیک poisson در حالت کلی نرخ تحویل پایینی داشته و توجیه استفاده ندارد. از دید سربار مسیریابی ترافیک poisson سربار کمتری تولید می کند و ترافیک cbr در تمامی سرعت ها بیشترین سربار را دارا می باشد. ترافیک exponential در تمام سرعت ها نسبت به pareto عملکرد بهتری را دارا می باشد.