نام پژوهشگر: فرزانه مفتون

نقش تعدیل کنندگی خودکار آمدی بر رابطه بین رضایت شغلی و سلامت عمومی در کارشناسان بهداشت عمومی شاغل در مراکز بهداشتی شهر تهران
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده علوم پزشکی 1392
  امیر صادقی   محمود طاووسی

رضایت فرد از کار و خانواده و همچنین احساس خودکار آمدی بالا، می تواند نقش مهمی در سلامت عمومی داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی نقش واسطه و تعدیل کنندگی خودکار آمدی بر رابطه بین رضایت شغلی و سلامت عمومی کارشناسان رشته بهداشت عمومی شاغل در مراکز بهداشتی و درمانی شهر تهران می باشد.این پژوهش یک مطالعه مقطعی، و جامعه آماری آن مشتمل بر 91 کارشناس رشته بهداشت عمومی بود که در زمان انجام پژوهش در مراکز بهداشتی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سراسر شهر تهران شاغل بوده اند. ابزار مورد استفاده این مطالعه ابزار استاندارد گونه فارسی برای سنجش خودکارآمدی، و ابزار سنجش سلامت عمومی (ghq12) و همچنین ابزار محقق ساخته برای سنجش رضایت شغلی بود، که روایی و پایایی مورد اخیر در این مطالعه مورد بررسی و تایید قرار گرفت. براساس یافته¬های پژوهش در مطالعه حاضر میانگین خود کارآمدی، رضایت فرد از شغل خود و سطح سلامت عمومی نشان داد که افراد مورد مطالعه از میزان خود کارآمدی، رضایت فرد از شغل خود و سطح سلامت عمومی نسبتاً خوبی برخوردارند. نتایج نشان داد که رابطه بین متغیر مستقل خودکارآمدی و متغیر وابسته سلامت عمومی معنادار بوده و نشان از پیش بینی کنندگی حدود 20% درصدی سلامت عمومی توسط خودکارآمدی دارد. همچنین وفق الگوی حاصله هر واحد تغییر در خودکارآمدی باعث حدود 45/0 تغییر در سلامت عمومی گردیده است. همچنین نتایج نشان داد که رابطه بین متغیر مستقل رضایت شغلی و متغیر وابسته سلامت عمومی معنادار بوده و نشان از پیش بینی کنندگی حدود 12 درصدی سلامت عمومی توسط رضایت شغلی دارد. همچنین وفق الگوی حاصله هر واحد تغییر در رضایت شغلی با عث حدود 34/0 تغییر در سلامت عمومی می شود. رابطه بین دو متغیر مستقل خودکارآمدی و رضایت شغلی (به صورت تجمیعی)، و متغیر وابسته سلامت عمومی معنادار بوده و نشان از پیش بینی کنندگی 24% درصدی سلامت عمومی توسط این دو متغیر دارد. همچنین وفق الگوی حاصله هر واحد تغییر در خودکارآمدی باعث 37/0 تغییر در سلامت عمومی، و هر واحد تغییر در رضایت شغلی با عث حدود 23/0 تغییر در سلامت عمومی می گردد. ضریب همبستگی دو متغیر رضایت شغلی و سلامت عمومی با تعدیل اثر خودکارآمدی به میزان 238/0 معنادار بود. به طور کلی پـژوهش حاضـر، رابطـه معنـادار میـان رضایت شغلی و س?مت عمومی و نقش تعدیلی خودکارآمدی را بر این رابطه نشان داد.