چکیده رشد ناموزون و غیر اصولی شهرها همواره موجب بروز مشکلات متعدد می گردد،که از جمله دلایل بروز این مشکلات را می توان در عدم رعایت روابط متقابل و تناسب میان کاربری های مختلف دانست.منطقه 17 شهرداری تهران نیز از این قاعده مستثنی نیست و مد نظر نداشتن تناسب میان کاربری های مختلف شهری موجب بروز مسائل مختلف در این منطقه شده است. در این میان عدم ایجاد پارکینگ های عمومی کافی همزمان با توسعه معابر و کاربری های مختلف شهری موجب بروز معضلات فراوان در سیستم حمل و نقل و ترافیک شهری شده است. به طوری که لزوم بازنگری در شبکه معابر به دلیل گسیختگی آن-عبور خطوط راهآهن-،احداث پارکینگ های عمومی و اعمال مقررات بیشتر در زمینه پارکینگ های حاشیه ای را مطرح می سازد. در این تحقیق با بررسی های صورت گرفته در زمینه شبکه معابر و اعمال ضوابط و معیارهایی همچون فاصله از مراکز جذب سفر،فاصله از شبکه معابر،هزینه تملک زمین و کاربری های مناسب برای احداث پارکینگ عمومی و در نظر گرفتن عامل محدودیت چون کاربری نامناسب برای احداث پارکینگ سعی شده است تا شبکه کارآمدتری از معابر، مدنظر قرار گیرد و همچنین محلهای بهینه و مناسب برای احداث پارکینگ های عمومی به کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی ((gis مشخص گردد. به همین منظور ابتدا معیارهای موثر در مکان یابی پارکینگ با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبیahp وزن دهی شده و سپس با توجه به وزنهای حاصله ، با استفاده از روش منطقی بولین و روش owa( (ordered weighted average فازی مکانهای مناسب برای احداث پارکینگ تعیین و مشخص می گردد. ضمن اینکه می توان با توجه به عوامل گوناگون تاثیرگذار درمنطقه مورد مطالعه و کاربری های مختلف از ترکیب این دو روش نیز استفاده نمود. کلمات کلیدی: پارکینگ های عمومی،روش وزندهی،سیستم اطلاعات جغرافیایی gis،روش بولین،روشwa .