مقدمه : رینیت آلرژیک در حدود 40% جمعیت عمومی را تحت تاثیر قرار می دهد و شیوع آن نیز در حال افزایش می باشد. اختلال خواب یک مشکل اساسی در بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک می باشد. در مطالعات اخیر که بر روی افراد مبتلا به رینیت آلرژیک انجام شده اند، 68% افراد با رینیت دائمی و 48% افراد مبتلا به رینیت فصلی اعلام کردند که بیماری آنها با خوابشان تداخل دارد. مواد و روش ها: در این مطالعه مورد- شاهدی تعداد 33 کودک 18- 6 ساله مبتلا به رینیت آلرژیک وارد مطالعه شدند. 35 کودک دیگر که مبتلا به رینیت آلرژیک نبودند نیز به عنوان گروه شاهد وارد مطالعه شدند و به روش بلوکی همسان سازی شدند. سپس پرسشنامه ای حاوی اطلاعات دموگرافیک و انواع اختلالات خواب از والدین کودک پرسیده شد. نتایج: به غیر از اختلالات تنفسی حین خواب، بین دو گروه در اختلالات دیگر خواب اختلاف معنادار مشاهده نشد. شانزده کودک (5/48%) گروه مورد در خواب دچار اختلال تنفسی بودند در حالی که هیچ کودکی در گروه شاهد مبتلا به این اختلال نبود (002/0p =). نتیجه گیری: احتقان بینی اصلی ترین عامل بروز اختلال خواب در کودکان مبتلا به رینیت آلرژیک به شمار می رود. بنابراین به نظر می رسد که اولین علامتی که باید برای رفع آن در این بیماری تلاش شود، احتقان بینی است. کلمات کلیدی: رینیت آلرژیک، اختلال خواب، احتقان بینی