این آزمایش به منظور تعیین قابلیت هضم شکمبهای و رودهای و انرژی قابل متابولیسمی ضایعات کشتارگاهی دام و طیور استان اردبیل انجام شد. برای بررسی تجزیهپذیری شکمبهای، از دو رأس گوسفند فیستولا شده و برای تعیین قابلیت هضم پس از شکمبهای از روش توأم کیسههای نایلونی و دستگاه شبیهساز هضم استفاده گردید. به منظور اندازه گیری انرژی قابل متابولیسمی، تعداد 14 قطعه خروس بالغ سکومبرداری شده از سویه لگهورن سفید با میانگین وزن 1750 گرم انتخاب گردیده و به طور تصادفی در قفس های انفرادی قرار گرفتند. همچنین برای تعیین قابلیت هضم استاندارد، از روش توأم کیسههای نایلونی و خروسهای بالغ سکومبرداریشده استفاده گردید. متوسط پروتئین خام پودر ضایعات کشتارگاهی طیور و پودر گوشت به دست آمده در مطالعه حاضر نسبت به مقادیر گزارش شده توسط انجمن ملی تحقیقات کمتر بود، در حالی که مقدار چربی خام این نمونهها، بیشتر از مقادیر گزارش شده توسط پودر (tmen) انجمن ملی تحقیقات بود. میانگین انرژی قابل متابولیسمی حقیقی تصحیح شده برای تعادل صفر ازت مقادیر فراسنجههای .(p < 0/ ضایعات کشتارگاهی طیور به طور معنیداری بیشتر از پودر گوشت به دست آمد ( 01 تجزیهپذیری و تجزیهپذیری موثر پروتئین خام پودر ضایعات کشتارگاهی طیور نسبت به پودر گوشت بیشتر شد همچنین میانگین قابلیت هضم استاندارد پروتئین خام بقایای هضم شکمبهای پودر گوشت به طور .( p < 0/01) به دلیل استفاده از مواد خام مختلف و شرایط .(p < 0/ معنیداری بیشتر از پودر ضایعات کشتارگاهی طیور بود ( 01 متفاوت دستگاههای فرآوری ضایعات کشتارگاهی، به دست آوردن ترکیبات شیمیایی این مواد خوراکی بایستی به طور مداوم انجام گیرد. نتایج نشان داد که پودر ضایعات کشتارگاهی طیور و پودر گوشت میتوانند به عنوان منبع نسبتًا مناسبی از پروتئین غیرقابل تجزیه در شکمبه برای تأمین بخشی از احتیاجات حیوان به پروتئین و اسیدآمینه عبوری به همراه پروتیئن میکروبی مطرح باشند.