نام پژوهشگر: فاطمه قنبری تلوکی

استفاده از زمین آمار در بررسی تغییرات مکانی تولید، تراکم و درصد تاج پوشش گونه درمنه کوهی (َartemisia aucheri boiss) در مراتع بلده
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی 1391
  فاطمه قنبری تلوکی   قاسمعلی دیانتی تیلکی

پژوهش حاضر با هدف مطالعه تغییرات مکانی تولید، تراکم و درصد تاج پوشش گونه درمنه کوهی و بررسی وابستگی مکانی آن با خصوصیات خاکی (شامل اسیدیته، شوری، ماده آلی، آهک، شن، سیلت، رس، سدیم، کلسیم، منیزیم و نسبت جذب سدیم) و توپوگرافی (ارتفاع و شیب) با استفاده از تکنیک زمین آمار در مراتع استپی بلده نور صورت پذیرفت. بدین منظور، تعداد 132 نقطه نمونه برداری در قالب یک شبکه به ابعاد 550 در 600 متر به روش سیستماتیک از طریق پلات-گذاری در امتداد ترانسکت های 50 متری انجام شد. نمونه های خاک از عمق 0 تا 20 سانتیمتری برداشت و همزمان طول و عرض جغرافیایی نمونه ها و ارتفاع آن ها توسط gps ثبت و درصد شیب با شیب سنج اندازه گیری شد. به منظور تعیین خصوصیات گونه درمنه کوهی از پلات های 4 مترمربعی استفاده شد. نرمال بودن داده ها با آزمون کولموگروف- اسمیرنوف و همبستگی آنها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار spss بررسی و سپس وابستگی مکانی متغیرهای مورد بررسی با ترسیم تغییرنما های تجربی در نرم افزار gs+ آنالیز شد. برای درون یابی متغیرهای مورد بررسی از روش های کریجینگ، کوکریجینگ و معکوس وزنی فاصله استفاده شد. نتایج نشان داد که روش کریجینگ با حداقل میانگین مربعات خطا (79/3) برای تخمین تغییرات مکانی تراکم و روش کوکریجینگ با حداقل میانگین مربعات خطا (به ترتیب با 63/1 و 99/0) و بیشترین دقت را برای تخمین تغییرات مکانی تولید و درصد تاج پوشش داشتند. در نهایت با در نظر گرفتن بهترین روش درون یابی، نقشه پراکنش مکانی متغیرهای مورد بررسی در نرم افزار arc gis تهیه گردید. نقشه های حاصل، پراکنش مکانی لکه ای را برای خصوصیات درمنه کوهی نشان داد. در بین متغیرهای خاک و توپوگرافی، نقشه پراکنش مکانی ماده آلی و درصد رس بیشترین شباهت را با نقشه پراکنش مکانی خصوصیات گونه درمنه کوهی داشتند. در نتیجه می توان اظهار کرد که تغییرات مکانی ماده آلی و درصد رس خاک، خصوصیات گونه فوق را بیشتر تحت تاثیر قرار می دهند. در این مطالعه، با توجه به بزرگترین دامنه تاثیر (342 متر) برای تراکم فاصله بهینه برای نمونه برداری، 171 متر به دست آمد.