فرآیند آهنگری چرخشی، یک روش پیشرفته در شکل دهی فلزات به روش تدریجی است. در این فرآیند، قالب بالایی با زاویه مشخصی، حول محور عمودی یک ماشین با سرعت ثابت می چرخد. همزمان، قالب پایین قطعه را به صورت عمودی و در حالت پیشروی ثابت می فشارد. در این صورت فرآیند قادر است که تنها بخش کوچکی از قطعه را در هر مرحله به صورت مداوم شکل دهد. تغییر شکل تدریجی فلز در این روش نسبت به فرآیند های سنتی آهنگری، علاوه بر کاهش نیروی مصرفی، باعث کاهش ارتعاش در فرآیند، کیفیت یکنواخت، سطح پرداخت مناسب و دقت ابعادی بالا خواهد گردید و کاهش قابل ملاحظه ای از انرژی و ماده مصرفی را در بر خواهد داشت. به این دلیل علاوه بر پارامترهای فرآیند، شامل پیشروی، سرعت دورانی قالب متحرک فوقانی و زاویه چرخش، بررسی عواملی همانند توزیع سرعت جریان فلز، توزیع کرنش موثر و شکل نواحی تماس از اهمیت ویژه ای برخوردار است. علاوه بر آن، عیب های پدید آمده بر اثر تغییر پارامترهای ذکر شده، همانند عیب قارچی شدن ، توزیع ناهمگن کرنش موثر و ایجاد کرنش موضعی زیاد در این پایان نامه مورد بررسی قرار گرفته است.