در این پروژه عملکرد غشاء سلولز استات بوتیرات با افزودن نانو ذرات مختلف به آن بهبود یافت. نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم (tio2)، دی اکسید سیلیسیوم (sio2) و مونت موریلونیت (mmt) استفاده شدند. درخصوص نانو ذره tio2، پوشش غشاء پایه با آن و پس ?پردازش غشاهای حاوی tio2 با استفاده از تشعشع uv نیز به انجام رسید. ارزیابی غشاهای حاصله با میکروسکوپ الکترونی روبشی، اندازه گیری شار آب خالص(pwf) و نیز بررسی گرفتگی و جداسازی محلول آبی حاوی سرم آلبومین گاوی (bsa) صورت پذیرفت. نتایج بدست آمده نشان دهنده موفقیت تمام روش های مورد استفاده در بهبود خواص و عملکرد کلی غشاء پایه(عاری از نانو ذره) می باشند. با توجه به نتایج، غشاهای حاوی tio2 تحت تابش قرار گرفته با لامپ uv بهترین عملکرد را در بین غشاهای ساخته شده دارا بودند. همچنین شار آب خالص نیز در اکثر موارد با حضور نانو ذرات تقویت شد. در تمام موارد در قیاس با غشاء پایه، شار تراوه برای غشاهای حاوی نانو ذره بیشتر بود و گرفتگی آن ها کمتر بود. در مورد میزان جداسازی bsa توسط غشاها نیز باید گفت که به جز در غشاهای حاوی نانو ذره mmt، بهبود در میزان دفع غشاها در قیاس با غشاء پایه مشاهده گردید. میزان بازیابی شار آب خالص (پس از جداسازی محلول bsa توسط غشاء) نیز برای تمام غشاهای دارای نانو ذرات به مراتب بیشتر از غشاء پایه بود. تمام این موارد نشانگر اثر بخشی روش های اصلاحی و بهبود در عملکرد غشاء پایه می باشد.