چکیده یکی از موضوعاتی که در چند آیه قرآن مطرح شده، مسخ عده ای از انسان های عصیانگر و متمرد به صورت بوزینه و خوک است. برخی روایات اهل بیت نیز به توضیح این مسئله پرداخته است. تبیین حقیقت این مسأله؛ می تواند نقش موثری در بازدارندگی انسان از ارتکاب گناه ایفا کند. در این تحقیق نویسنده با تکیه بر آیات و روایات و توصیف و تحلیل دو دیدگاه مسخ جسمی و روحی؛ نشان داده است که دلایل واضحی حکایت از مسخ جسمی دارد. و همین طور در این موضوع مورد تحلیل و تبیین قرار گرفته که مسخ مبتنی بر علت های مختلفی بوده و صید ماهی، علت پایانی و جزء اخیر آن به حساب می آمده است. همچنین روشن کرده است که: 1. برخی عذاب های الهی، به ویژه مسأله مسخ، صرف یک رویداد تاریخی تمام شده نیست، بلکه سنت و قانون حاکم بر نظام آفرینش است و در صورت فراهم شدن همه علت ها، زمینه ها و شرایط تکرار آن موضوعیت می یابد. 2. آنان که در جریان روز شنبه مسخ شدند، پس از مدت کوتاهی به هلاکت رسیدند و زاد و ولدی نداشتند تا تصور شود بوزینه ها و خوک هایی که اکنون وجود دارند، از نژاد آنان باشند. 3. از روایات استنباط می شود که عده ای از انسان ها در روز قیامت مسخ می شوند و در قالب حیوانات محشور می گردند. 4. مسخ با مسأله مبتنی بر عدم بازگشت موجود کمال یافته و از قوه به فعل رسیده، به عقب؛ که در فلسفه به اثبات رسیده؛ مغایرت و ناسازگاری ندارد، بلکه کاملا با آن همخوان و هماهنگ است. 5. مسخ را می توان حادثه ای خارق العاده(مانند دیگر معجزات الهی) تلقی کرد که نافی قانون علیت هم نیستند.