این پژوهش به منظور بررسی رابطه هوش هیجانی و نگرش مذهبی با پیشرفت تحصیلی ،در دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه بین المللی امام خمینی که در سال تحصیلی1391-1390، اشتغال به تحصیل داشته اند، انجام شده است. 296 نفر دانشجوی کارشناسی ارشد(پسر و دختر)، به عنوان نمونه این پژوهش ، به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری این پژوهش پرسشنامه های هوش هیجانی شات، نگرش مذهبی خدایاری فرد بوده و از معدل کل دانشجویان به عنوان معیار اندازه گیری پیشرفت تحصیلی استفاده شده است. نتایج با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری، نشان داد که : بین هوش هیجانی و نگرش مذهبی ، رابطه معنادار مثبت وجود دارد. همچنین بین نگرش مذهبی و هر سه مولفه هوش هیجانی( بهره ‏برداری از هیجان، تنظیم هیجان وارزیابی و ابراز هیجان )، رابطه معنادار مثبت وجود دارد . بین هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی، رابطه معنادار مثبت وجود دارد. همچنین بین پیشرفت تحصیلی با تنظیم هیجان و ارزیابی و ابراز هیجان ، رابطه معنادار مثبت وجود دارد . اما بین پیشرفت تحصیلی و بهره برداری از هیجان، رابطه معنادار وجود نداشت . نگرش مذهبی، پیش بینی کننده پیشرفت تحصیلی در دانشجویان بوده است، اما هوش هیجانی در ترکیب با متغیر نگرش مذهبی، نتوانسته است پیش بینی کننده قابل قبولی برای پیشرفت تحصیلی دانشجویان، باشد.