چکیده مقدمه: هدف اساسی پژوهش حاضر تعیین اثر برنامه مداخله صلاحیت دار بازماندگان سرطان- تازه تشخیص داده شده (sccip-nd) بر نشانه های استرس پس از سانحه (ptss) و حالت اضطراب والدین کودکان مبتلا به سرطان تازه تشخیص داده شده بوده است. روش: بدین منظور در مرحله اول جهت تعیین روایی و اعتبار اولیه مقیاس اختلال استرس حاد (asds؛ بریانت و همکاران،2000آ) تعداد 60 والد دارای کودک مبتلا به سرطان تازه تشخیص داده شده از بیمارستان فوق تخصصی محک به شیوه در دسترس انتخاب شدند. در مرحله دوم از جامعه آماری مورد نظر، تعداد 28 نفر از والدین (14مادر و 14 پدر) کودکان مبتلا به سرطان تازه تشخیص داده شده، به شیوه در دسترس از همان بیمارستان انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (14 والدین) و کنترل (14 والدین) قرار گرفتند. والدین هر دو گروه آزمایش و کنترل به مقیاس اختلال استرس حاد (asds) و پرسشنامه حالت- رگه اضطراب اسپیلبرگر (1983؛ نقل از فتحی آشتیانی،1388) در مرحله پیش آزمون و بعد از 3 هفته هر دو گروه به مقیاس تأثیر رویداد- تجدیدنظرشده (وایس و مارمر، 1997؛ نقل از کریستینسُن و همکاران،2008) و پرسشنامه حالت- رگه اضطراب اسپیلبرگر در مرحله پس آزمون پاسخ دادند. یافته ها: مادران و پدران گروه آزمایش در مقایسه با مادران و پدران گروه کنترل در ptss کاهش معناداری را نشان دادند اما کاهش معناداری را در حالت اضطراب گزارش نکردند. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش از اهمیت گسترش مداخلات مبتنی بر شواهد سیستم های خانواده ویژه خانواده های کودکان مبتلا به سرطان تازه تشخیص داده شده حمایت می کند. کلمات کلیدی: برنامه مداخله صلاحیت دار بازماندگان سرطان- تازه تشخیص داده شده (sccip-nd)، نشانه های استرس پس از سانحه، حالت اضطراب