مشارکت شهروندان یکی از عوامل اساسی موفقیت هر پروژه شهری تلقی می گردد. بنابراین گام نخست در هر پروژه شناخت و ارزیابی میزان تمایل شهروندان به مشارکت می باشد. در این راستا تدوین شاخص ها و فرضیات مناسب با توجه به موضوع و جامعه مورد مطالعه ضرورت دارد. پس از مشخص شدن و تعیین میزان مشارکت و شاخص های تأثیرگذار بایستی با استفاده از روش های علمی و معتبر موانع مشارکت تا حد ممکن مرتفع گردند و زمینه های مشارکت شهروندان فراهم شود. تحقیق حاضر در راستای شناخت میزان مشارکت شهروندان ساکن در شعاع 500 متری خط یک متروی اهواز (شعاع دسترسی عابر پیاده) اقدام به تدوین شاخص ها، گویه ها و فرضیه های مرتبط نموده است. این تحقیق از نوع توسعه ای- کاربردی و از لحاظ روش بررسی توصیفی-تحلیلی می باشد. شیوه جمع آوری اطلاعات پیمایشی- کتابخانه ای است. ابزار مورد استفاده جهت تجزیه و تحلیل داده ها شامل نرم افزارهای spssو excel بوده است. نتایج نیز در قالب نقشه و با استفاده از نرم افزار arc gis ارائه شده است. نتایج کلی تحقیق نیز بر مبنای سه شاخص مشارکت(شامل دوازده گویه)، اعتماد اجتماعی(شامل نه گویه) و امنیت(شامل هفت گویه) ارائه شده است. در مجموع تحقیق حاضر سطح مشارکت(92/2)، اعتماد اجتماعی(48/2) و امنیت(65/2) را در منطقه مورد مطالعه در سطح پایین(بر اساس طیف پنج تایی لیکرت) ارزیابی نموده است.