نام پژوهشگر: حسین نوری انگوران

بررسی تاثیر تنش شوری بر جذب نیترات و تغذیه نیتروژنی در دو رقم گیاه سویا
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه ارومیه - دانشکده علوم 1391
  حسین نوری انگوران   ناصر عباسپور

اثر غلظتهای مختلف نیترات بر جذب یونهای کلر، سدیم، پتاسیم، نیترات و نیز فعالیت آنزیم نیتراتردوکتاز تحت تنش شوری در خانواده لگوم، روی دو رقم )ویلیامز و ال 71 ( سویا بررسی شد. دانهرستها بعد از 5 روز به محلول هوگلند 00 میلیمولار( و همزمان ، 0 ، 0 ، یکهشتم انتقال یافته و بعد از 17 روز رشدونمو، اعمال تیمار شوری در غلظتهای ) 0 با گرسنگی نیترات به مدت یک هفته کامل صورت گرفت. سپس گیاهان هر دو رقم، تحت تیمار غلظتهای نیترات 10 ( میلیمولار همراه با شوری قرار گرفتند، بطوریکه در مدت 0 ساعت تیمار، نمونهبرداری از ،70 ، 5 ،7 ،0/0 ،0/0 ،0/7( محلولهای حاوی بشرهایی که گیاهان داخل آنها قرار داشتند، طی فواصل زمانی هر نیم ساعت یکبار انجام پذیرفت. در گیاهان و محلولهای مذکور آزمایشهای سنجش یونهای کلر، سدیم، پتاسیم و نیترات انجام گرفت و میزان آنزیم نیتراتردوکتاز در غلظتهای مختلف نیترات در گیاهان سنجیده شد. با افزایش غلظت نیترات تحت شوری، به ویژه در غلظت شوری 0 ، میزان جذب یون کلر کاهش یافت، و برعکس جذب یون نیترات افزایش پیدا کرد، که در این غلظت نسبت به غلظتهای دیگر معنیدار (p?0/05) بود. جذب یون سدیم، تحت تیمار نیترات کاهش یافت و برعکس جذب یون پتاسیم افزایش نشان داد، که این روال نیز در برخی غلظتها نسبت به سایر غلظتها معنیدار (p?0/05) بود. از طرف دیگر تحت تیمار شوری، جذب یونهای کلر و سدیم افزایش یافت و برعکس جذب یونهای پتاسیم و نیترات کاهش پیدا کرد. فعالیت آنزیم نیتراتردوکتاز تحت شوری در ریشه و اندامهوایی کاهش یافت که این کاهش در رقم ویلیامز نسبت به رقم ال 71 بیشتر بود. از طرف دیگر با افزایش غلظت نیترات، فعالیت آنزیم نیتراتردوکتاز افزایش یافت و بعد نیز ثابت گردید. که این افزایش در رقم ال 71 نسبت به رقم ویلیامز بیشتر بود. تحت شوری در رقم ویلیامز، افزایش یونهای کلر و سدیم و در رقم ال 71 میزان یونهای پتاسیم و نیترات افزایش داشت. از مجموع نتایج چنین برمیآید که هر دو رقم تحت تیمار نیترات در غلظت 00 میلیمول شوری، در مقایسه با غلظت صفر شوری، تفاوت معنیداری (p?0/05) را نشان دادند و از طرفی هم بین رقمهای مورد مطالعه به نظر رسید که رقم ال 71 در مقایسه با رقم ویلیامز، تحت تنش شوری و غلظت های نیترات مقاومت بالاتری داشت و یونهای سمی کمتری را جذب کرد.