طرح و توسعه کامل مدیریت سرمایه در گردش، می تواند سهم موثری در به وجود آمدن ارزش شرکتها داشته باشد. همچنین چرخه های تجاری همه منابع مالی شرکت را از طریق اثرش بر رشد اقتصادی و فروش ها تحت تأثیر قرار می دهد. برای مثال زمانی که فروش های شرکت کاهش می یابند این باعث می شود که درآمد کاهش یابد، در نتیجه یک منبع مهم از سرمایه در گردش برای همه واحد های تجاری تحت تأثیر قرار می گیرد. در این پژوهش تأثیر مدیریت سرمایه در گردش بر سودآوری شرکت در چرخه های تجاری مختلف در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا 70 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1376 تا 1389 به شیوه حذفی سیستماتیک انتخاب شده است. متغیرهای وابسته، نرخ بازده دارایی ها و سود عملیاتی ناخالص هستند که به عنوان معیار اندازه گیری برای قابلیت سوددهی در نظر گرفته شده است. همچنین از متغیرهای چرخه تبدیل وجه نقد، دوره تأخیر حساب های پرداختنی، دوره تبدیل حسابهای دریافتنی و دوره تبدیل موجودیها به عنوان معیار مدیریت سرمایه در گردش استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد که در طول دوره رکود اقتصادی ارتباط بین برخی از متغیرهای سرمایه در گردش و سودآوری افزایش می یابد. علاوه بر این یافته های تحقیق حاکی از این است که در طول دوره رونق اقتصادی، این ارتباط کاهش می یابد. در خصوص برخی از متغیرهای سرمایه در گردش دوره رکود و رونق اقتصادی تأثیر معناداری بر رابطه آنها با سودآوری نداشته است.