خیار از جمله محصولات مهم مورد کشت در سیستم های گلخانه ای در سراسر دنیا می باشد. کشت بدون خاک یکی از عوامل موثر در افزایش کارآیی مصرف آب و بهبود عملکرد می باشد. از مهم ترین نیازهای سیستم های کشت بدون خاک، شناخت یک بستر کاشت مناسب، حجم مناسب محلول غذایی و آبشویی بستر برای ایجاد توازن در نمک های بستر کاشت می باشد. بدین منظور پژوهشی در راستای تعیین بهترین ترکیب بستر، میزان محلول دهی ودرصد آبشویی در کشت بدون خاک خیار گلخانه ای رقم یلدا به مدت 85 روز در گلخانه هیدروپونیک دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام گرفت. به منظور تعیین بهترین ترکیب بستر آزمایشی با استفاده از نسبت های مختلف کوکوپیت و پرلیت به ترتیب (0- 100، 25- 75، 50- 50، 75- 25 و 100- 0 درصد) و همچنین مقادیر متفاوت سطوح آبیاری (210، 425، 645 ، 935 و 1170 سی سی در روز) آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار طراحی شد. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار sas انجام گرفت و برای مقایسه میانگین داده ها از روش دانکن استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثرات ترکیب های مختلف بستر بر آبشویی معنی دار ولی بر عملکرد و برخی صفات رویشی مانند طول ساقه، وزن تر، وزن خشک، درصد ماده خشک و اسیدیته بستر اثر معنی داری نداشت. تاثیر نسبتهای مختلف پرلیت و کوکوپیت بر حجم زه آب معنی دار گردید. در بسترها با افزایش میزان پرلیت، میزان آبشویی نیز افزایش یافت. هدایت الکتریکی در بسترهای مختلف تفاوت های معنی داری از خود نشان داد. اثرات سطوح مختلف آبیاری بر صفات رویشی، عملکرد و هدایت الکتریکی بسترها معنی دار شد بطوری که بیشترین میزان عملکرد، وزن تر، وزن خشک، درصد ماده خشک و طول ساقه در سطح آبیاری 1170 سی سی در روز حاصل شد. با مقایسه اقتصادی تیمارهای آزمایشی دارای میزان متفاوت محلول غذایی، مشخص گردید که از میان سطوح مختلف تست شده، تنها سطح آبیاری 1170 سی سی در روز می تواند توجیه اقتصادی داشته باشد. نتایج نشان داد برای کشت خیار گلخانه ای رقم یلدا در شرایط کشت بدون خاک بستر کوکوپیت : پرلیت به نسبت 1:1 و میزان آبیاری 1170 سی سی در روز مناسب ترین ترکیب بستر و محلول دهی می باشد. کلمات کلیدی: سیستم های کشت بدون خاک، کوکوپیت، پرلیت، سطوح آبیاری، خیار