توسعه پایدار مفهومی زیست محیطی و متناسب با عصر ماست که امروزه در تمامی ابعاد اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و کالبدی مورد توجه و تأکید همگان قرار دارد. هم اکنون مجامع جهانی، که حول موضوع توسعه پایدار به فعالیت مشغولند، بر توسعه پایدار روستایی که در پی ارتقاء سطح زندگی و رفاه ساکنان روستاهاست، تأکید دارند. بررسی ها نشان می دهد که، امروزه روند دگرگونی های اجتماعی- اقتصادی و تحرک و جابه جایی روزافزون گروه های انسانی، به دگرگونی های روستاها منجر شده است. از این رو این مسئله که اساساً چه عواملی در ناپایداری های مختلف در محیط های روستایی تاثیرگذار بوده اند همواره مطرح بوده است، تحقیق حاضر نیز در همین راستا صورت می گیرد. لذا با توجه به اهمیت موضوع و روند رو به افزایش ناپایداری روستاها، این تحقیق در پی بررسی تطبیقی عوامل موثر در ناپایداری روستاهای بخش کاکی، شهرستان دشتی است. روش به کار رفته در این تحقیق ترکیبی از روش های میدانی و توصیفی- تحلیلی می باشد. حجم نمونه، شامل کل روستاهای داری سکنه بخش کاکی می باشد. با توجه به تعداد خانوارهای ساکن و با استفاده از فرمول کوکران، تعداد255 نفر از ساکنان روستاهای مورد مطالعه برای تکمیل پرسشنامه(به نسبت تعداد خانوارهای ساکن در هر روستا) انتخاب گردید. که در این پرسشنامه 29 شاخص مربوط به چهار بعد توسعه پایدار روستایی (زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی و کالبدی – فضایی) مورد بررسی قرار گرفته است. در این پایان-نامه با استفاده از روش ahp در نرم افزار expert choice و نرم افزار gis شدت ناپایداری روستاهای مورد مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی شدت ناپایداری روستاها موید آن است که در حال حاضر تمامی آنها دارای مراتبی از ناپایداری می باشند. همچنین بر اساس آزمون همبستگی پیرسون نقش عوامل زیست محیطی در ناپایداری روستاها بخش کاکی بیشتر از سایر عوامل می باشد و با توجه به آزمون من وینتی، بین روستاهای مجاور خلیج فارس و سایر روستاهای بخش کاکی از لحاظ ناپایداری تفاوت معنی داری وجود نداشت.