در این پایان نامه بررسی جایگزینی سیستم های بادبند با اتصالات پیچی با میراگرهای استهلاک کننده انرژی مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق از میراگرهای اصطکاکی پال و همچنین میراگر ویسکوز به عنوان سیستم مستهلک کننده انرژی جانبی سازه استفاده شده است . در این تحقیق 3 قاب سازه ای 4، 8 و 12 طبقه فولادی به عنوان مدل های تحت بررسی انتخاب شدند. این مدل ها بر اساس آئین نامه های موجود تحلیل و طراحی شدند تا نمونه ای از سازه های موجود باشند. هر دو میراگر برای استفاده در سازه طراحی شدند و پارامترهای مدلسازی آنها در نرم افزار2000 sap بصورت کامل تعیین گردید. همچنین برای بررسی تاثیرات ویژگیهای مشخصه سیستم میراگر ویسکوز مقادیر هدف 15 و 25 درصد برای نسبت میرایی موثر سیستم میراگر در نظر گرفته شد. پس از انجام تحلیل های تاریخچه زمانی بر روی مدل های ایجاد شده و تحت 3 رکورد مقیاس شده زلزله به طیف طرح آئین نامه 2800 ایران – ویرایش سوم- ، مقادیر حداکثر پاسخ تغییرمکان نسبی طبقات و حلقه پسماند برای هر یک از حالت ها میراگر محاسبه شد. نتایج کلی تحقیق نشان می دهند که سیستم میراگر تاثیرات زیادی بر مشخصات دینامیکی سازه داشته و با بالا رفتن مقدار میرایی سیستم میراگر مقادیر پاسخ لرزه ای به میزان چشمگیری کاهش می یابند. سیستم مهاربند بادبندی عموما" تاثیر بالایی در کاهش پاسخ سازه دارد ولی با افزایش ارتفاع سازه میزان جذب انرژی و اثر پذیری بادبندهای مهاری در کاهش پاسخ سازه به میزان محسوسی کاهش می یابد. در نتیجه با توجه به جنبه های اقتصادی و هزینه های بسیار پائین تر میراگرهای اصطکاکی، این میراگر به عنوان یک گزینه مطلوب محسوب شود.