منتقدان فراوانی در دهه های پایانی قرن بیستم، جین ایر (1847) اثر شارلوت برونته را رمانی فمنیستی و یا ضد مسیحیت دانسته اند. این رمان، بی تردید، در لایه های معنایی خاصی از بافت متنی متناقض خود بدین خوانش های فمنیستی و یا ضد مسیحی با آغوشی باز پاسخ می دهد. این لایه های معنایی ویژه در سطح متن قرار داشته و غالباً کاملاً آشکاراند. تز حاضر وجود این لایه های مفهومی آشکارتر را در رمان برونته صراحتاً می پذیرد. لیکن، با دنبال کردن ردیکرد تاریخ گرایی نو، این تحقیق لایه هایی از مفاهیم جین ایر را می شکافد که پنهان تر و تلویحی تراند. از این رهگذر تز حاضر در پی آن است تا نشان دهد که چگونه گفتمان قدرت غالب در انگلستان عصر ویکتوریا که همانا گفتمانی مردسالارانه، مذهبی، امپریالیستی، و نژادپرستانه است خود را، همسو و یا به رغم خواست برونته مولف اثر، در متن رمان جین ایر و در اشکالی تلویحی و پوشیده تر می نگارد و تثبیت می کند. این تحقیق در فصول میانی خود مفاهیم فرهنگی چون "جنسیت"، "مسیحیت" (فرقه انجیل گرایی)، و "نژاد" و بازنمایی آنها را در رمان برونته مورد مطالعه قرار داده و سرانجام پس از ارایه شواهد و عدله تاریخی- اجتماعی و متنی، با این فرضیه کار خود را به پایان می رساند که رمان جین ایر با دارا بودن ساختی متناقض، چندمعنایی، و دیالکتیک به ترتیب در لایه های پیدا و پنهان خود، همزمان متنی فمنیستی/ ضدفمنیستی، ضدمسیحی/ مسیحی، و ضدنژادپرستی/ نژادپرستانه می باشد.