موضوع این پژوهش تحلیل جامعه شناسی اعتماد به پلیس در شهرستان شیراز است و مسأله آن ناظر بر مشاهده کاهش اعتماد به پلیس است. پس از اثبات این مسأله ، راه حل نظری مسئله از تئوری زتومکا استنتاج گردیده است. در ادامه با الهام از این تئوری ساختار منطقی دستگاه نظری این پژوهش به صورت زیر فورموله شده است: مجموعه اعتماد به پلیس، تابعی از ترکیب خطی شفافیت سازمان و پاسخگویی سازمان و محیط سازمان و ظاهر کنشگران و عملکرد کنشگران است. این استدلال از طریق گزاره های مشاهده ای مورد داوری انتقادی قرار گرفته است. در این تحقیق برای داوری تجربی در باب گزاره های تئوریک فرضیات از روش تحلیل فازی استفاده شده است. تحلیل در دو سطح انجام شده است: 1) تحلیل توصیفی؛ در این سطح توزیع داده های تجربی شروط علی و معلول بررسی شده است. 2) تحلیل تبیینی؛ در این سطح راه حل نظری مسئله از طریق گزاره های مشاهده ای، مورد آزمون تجربی قرار گرفته است. برای داوری تجربی در باب گزاره های مشاهده ای، از روش تحلیل رگرسیون فازی استفاده شده است. نتایج آزمون تجربی دلالت بر آن دارد که رابطه فازی مجموعه اعتماد به پلیس با شروط علی شفافیت سازمان و پاسخگویی سازمان و محیط سازمان و ظاهر کنشگران و عملکرد کنشگران 818/0 است و نسبتی از واریانس مشترک اعتماد به پلیس که از طریق شروط شفافیت سازمان و پاسخگویی سازمان و محیط سازمان و ظاهر کنشگران و عملکرد کنشگران تبیین شده است معادل 669/0 است. کلید واژه: اعتماد، پلیس، شفافیت سازمان، پاسخگویی سازمان، محیط سازمان، ظاهر کنشگران، عملکرد کنشگران.