در این پژوهش، به بررسی اقتصادی و زیست محیطی سیستم تولید پراکنده ی برق و سیستم تولید همزمان برق و حرارت و برودت پرداخته شده است. سیستم تولید پراکنده ی برق در دو حالت مستقل از شبکه و متصل به شبکه ی سراسری برق به سه طریقه ی استفاده از الف) انرژی خورشیدی(سیستم فتوولتاییک)، ب) موتور ژنراتور (دیزلی و گازی) و ج) استفاده ی همزمان از سیستم فتوولتاییک و موتور ژنراتور بررسی شده است. با استفاده از الگوریتم ژنتیک چندهدفه، اندازه ی بهینه و نمودار پَرِتو سیستم ها ی ذکرشده با توجه به آنکه کمترین هزینه و کمترین انتشار دی اکسیدکربن و بالاترین قابلیت اعتماد (در سیستم های مستقل از شبکه) را داشته باشند، حاصل شده است. نتایج سیستم تولید پراکنده مستقل از شبکه، حاکی از آن است که به طور کلی استفاده ی همزمان از سیستم فتوولتاییک و موتور ژنراتور دیزلی در حالت عملکرد به صورت نیمه- بار به همراه باتری ذخیره، هزینه ی سالیانه شده ی کمتری نسبت به سایر سیستم های بررسی شده در این تحقیق دارد. همچنین نتایج سیستم تولید پراکنده متصل به شبکه بیانگر آن است که درصد سود خالص سالیانه ی سیستمی که شامل موتور ژنراتور گازی می باشد تقریباً سه برابر سیستم فتوولتاییک است. در ادامه سیستم تولید همزمان برق و حرارت و برودت با استفاده از موتور ژنراتور گازی بررسی شده است. دوره بازگشت سرمایه در این سیستم تقریباً 5/2 سال می باشد و میزان انتشار دی اکسید کربن در منطقه مسکونی حداقل 2 برابر سیستمی است که متصل به شبکه ی برق می باشد و برای تامین حرارت و برودت از بویلر و چیلر جذبی استفاده می شود.