طراحی لرزه ای و مقاوم در برابر زمین لرزه از اوایل قرن بیستم مد نظر مهندسان بوده و در این راه تلاش ها و جدیت های بسیاری صورت گرفته است. در برخی موارد مشکل اساسی در این رابطه وجود اطلاعات پراکنده و غیر منطقی می باشد و یااینکه طراح فقط در راه استفاده از یک سری قوانین و ضوابط، بدون توجه نمودن به حقیقت موضوع بوده است. عموما هدف یافتن یک سری نتایج می باشد که مهندس، قادر شود طراحی خود را باآنها توجیه نماید . در این مورد کمتر کسی دقت لازم و قضاوت خوب مهندسی را برای طراحی مقاوم به کار می گیرد . در این تحقیق دو نوع سازه نامنظم در مقایسه با سازه منظم مورد بررسی قرار گرفته است، بطوریکه سازه نامنظم یک با حذف دو دهانه از طبقه10 ویک دهانه از طبقه 9 وسازه نامنظم دو با حذف دو دهانه از طبقات 9و10 ویک دهانه از طبقات 7و8 که متعامد بر یکدیگر می باشد، مدل گردیده اند. مدل ها تحت تحلیل دینامیکی غیر خطی تاریخچه زمانی قرار گرفته و نتایج حاصل از تحلیل سازه ها با یکدیگر مقایسه گردیده اند. سپس در جهت بهبود و ایده آل سازی رفتار سازه های نامنظم از چیدمان بادبندهای cbf وebf استفاده شده که پس از مقایسه نتایج، چیدمان ایده آل بادبندها برای بهبود رفتار سازه های مورد مطالعه بدست آمده است. نتایج حاصل نشان دادن که می توان سطح عملکرد سازه را با اعمال روش کاربردی جهت بهبود رفتار لرزه ای سازه های نامنظم تا حد قابل ملاحظه ای افزایش داد و همچنین چیدمان های ایده آل بادبندی توانستند تا 90 درصد نسبت تغییرمکان جانبی طبقات نامنظم را کاهش دهند.