چکیده برای کاربردهای تجربی ابررسانای mgb2، دستیابی به جریان-های بالا در حضور میدان مغناطیسی موضوع پژوهش های کلیدی قرار گرفته است، که با بهبود ویژگی های ابررسانایی همچون میدان بحرانی بالایی، میدان برگشت ناپذیری و چگالی جریان بحرانی حاصل می شود. یک روش موثر برای بهبود این ویژگی ها، ایجاد مراکز میخکوبی شار در mgb2 می باشد. یافته های حاصل از پژوهش های انجام شده نشان می-دهد که آلایش شیمیایی با مواد غیرمغناطیسی مناسب ترین رویکرد برای افزایش قابلیت mgb2 در حمل جریان های بالا می باشد. پژوهش حاضر به بررسی تأثیر افزودن آلاینده های 5 درصد وزنی نانوکربن و 10 درصد وزنی سیلیکون کارباید به mgb2، روی خواص ابررسانایی آن می پردازد. مشاهده شد آلایش mgb2 در هردو نمونه، مقادیر میدان بحرانی بالایی و میدان برگشت ناپذیری به ازای میدان های بالا افزایش می یابد. چگالی جریان بحرانی نیز در هردو نمونه ی آلائیده نسبت به نمونه ی خالص، افزایش می یابد. اما افزودن sic به mgb2 باعث بهبودی بیشتر در پارامترهای ابررسانایی می شود. برای مطالعه-ی سازوکار میخکوبی در نمونه های مورد بررسی، سه مدل میخکوبی دو-هوگس، شی و گرایسن بر داده های تجربی برازش داده شدند. نتیجه ی حاصل این بود که مدل های دو-هوگس و شی قادر به توصیف سازوکار میخکوبی در این نمونه ها نیستند. بررسی مدل گرایسن حضور ترکیبی از هردو سازوکار میخکوبی و را در هردو نمونه تأیید می کند. در بخش آخر، با استفاده از نظریه ی تراوش، تغییرات چگالی جریان بحرانی در هردو نمونه مورد بررسی قرار گرفت و فقط در میدان های میانی توافق بین داده های تجربی و نظریه ی تراوش مشاهدشد.