چکیده یکی از هدف های مهم سرمایه گذاری در اوراق بهادار (سهام و ...) را می توان تحصیل نرخ بازده بالاتر دانست. بازده سرمایه گذاریها دربرگیرنده دریافتی های حاصل از مالکیت سرمایه گذاریها و سود دریافتی از بابت سپرده های سرمایه گذاری بلندمدت و کوتاه مدت است. خط مشی مدیریت واحد تجاری در تمام زمینه ها باید به گونه ای باشد که برای به حداکثر رساندن سود (حداکثر رساندن بازده) راهکارهای مختلفی را اندیشه کند. در طی سالهای اخیر موضوع "مربوط بودن سود" از سوی سرمایه گذاران و مدیران مورد توجه بسیار قرار گرفته است. هدف این پژوهش، بررسی مربوط بودن گزارشگری مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. دوره زمانی مورد مطالعه سال های 1380 لغایت 1387 و نمونه انتخابی شامل 62 شرکت است. در این پژوهش رابطه بین نسبتهای مالی و اقلام تعهدی یر قیمت سهام بررسی شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های این پژوهش با استفاده از داده های تابلویی حاکی از این است که نسبتهای بدهیها به داراییها، بازده داراییها، و سرمایه در گردش به داراییها اثر مثبتی بر بازده سهام دارتد. در حالیکه نسبت بازده فروش اثر منفی بر بازده سهام دارد. بعلاوه، هر دو نوع اقلام تعهدی اهمیت زیادی در توضیح تغییرات بازده سهام دارند. ولی اقلام تعهدی غیر اختیاری در مقایسه با اقلام تعهدی اختیاری اهمیت بیشتری دارند.