در کار اول روشی ساده، سریع با حساسیت بالا تحت عنوان میکرواستخراج مایع-مایع پاشیده شده برای تعیین فنول و کارواکرول در نمونه های عسل و آنالیز آن با دستگاه کروماتوگرافی گازی مجهز به آشکارساز شعله یونش به کار گرفته شد . در این روش، مخلوط مناسبی از حلال پاشنده و حلال استخراجی با استفاده از سرنگ به درون نمونه آبی ? تزریق شده و محلول کدری حاصل می گردد. بعد از سانتریفیوژ کردن محلول کدر، فاز آلی در ته ظرف ته نشین شده و به دستگاه کروماتوگرافی تزریق می شود. تأثیر پارامترهای مختلفی از جمله نوع وحجم حلال استخراجی و پاشنده، ph نمونه آبی، درصد نمک و زمان ? برکارایی استخراج فنول و کارواکرول بررسی شد و در شرایط بهینه، رابطه بین مساحت پیک فنول و کارواکرول و غلظت آن در محدوده 200-10 میلی گرم بر لیتر خطی به دست آمد. میزان حد تشخیص برای فنول و کارواکرول به ترتیب 15/4و85/3 میلی گرم بر لیتر و حد کمی به ترتیب 81/13 و 83/12 میلی گرم بر لیتر بود. در کار دوم حلالیت کورکومین در حلال های آب ، اتانول ، استونیتریل ، نرمال هگزان ، سیکلوهگزان ، 2-پروپانول? 1-پروپانول ? اتیل-استات ? متانول ? استون و ایزوبوتیل متیل کتون در گستره دمایی 15/303 تا 15/333 کلوین اندازه گیری شد.حلالیت کورکومین با افزایش دما افزایش یافت.بر اساس داده های به دست آمده از بررسی حلالیت، بیشترین میزان حلالیت در استون به دست آمد.داده های تجربیدر دو معادله ی اپلبلات و هایدمن قرار گرفتند?در نهایت بین داده های تئوری حاصل از معادلات و داده های آزمایشگاهی تطابق خوبی مشاهده شد که از میان دو معادله استفاده شده ? معادله اپلبلات نتایج بهتری ارائه داد .