چکیده: وجود موانع ساختاری و سیاستگذاری در توسعه روستایی مناطق مرزی و عدم امنیت اقتصادی و اجتماعی موجب شده که این مناطق به دلیل کمبود امکانات و عدم سرمایه گذاری های مناسب همواره جزء نقاط محروم کشور محسوب شوند. پدیده های چون قاچاق کالا، مواد مخدر، شرارت و کشیده شدن مرزنشین ها به فعالیت های غیرقانونی ناشی از فقر و بیکاری و کمبود امکاناتی است که بر اثر عدم توجه به مناطق مرزی کشور به وجود آمده است. یکی از مهم ترین موانع توسعه روستایی در بخش مرکزی شهرستان سردشت عدم توجه کافی و سرمایه گذاری در بخش کشاورزی و صنایع مکمل کشاورزی می باشد. ناتوانی بخش کشاورزی در جذب نیروی کار مازاد و تأمین اشتغال و درآمد کافی، گسترش قاچاق کالا و مهاجرت های روستاییان و به دنبال آن نبود امنیت و عدم توسعه روستایی را در پی داشته است. نوع تحقیق کاربردی و روش تحقیق، توصیفی – تحلیلی می باشد. جامعه آماری، 20 سکونتگاه روستایی بخش مرکزی شهرستان سردشت با 1702 خانوار می باشد، که از بین آنها 270 خانوار از طریق فرمول کوچران به عنوان نمونه انتخاب گردید. به منظور انتخاب اعضای نمونه از جامعه آماری، از دو روش شماتیک و تصادفی ساده استفاده شده است. جمع آوری داده های مورد نیاز از طریق مطالعات اسنادی_ کتابخانه ای (منابع مکتوب، نقشه و ...) و میدانی (مصاحبه، پرسشنامه و مشاهده) صورت گرفت. در تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین رتبه ای و توزیع فراوانی) و استنباطی (ضریب همبستگی، آزمونt تک نمونه ای، آزمون فریدمن، آزمون کای دو و تحلیل خوشه ای) بهره گرفته شد. نتایج تحقیق نشان داد، موانع ساختاری کشاورزی و عدم سرمایه گذاری در فعالیت های وابسته به کشاورزی موجب جذب روستاییان منطقه به قاچاق کالا شده است؛ و بین امنیت اقتصادی و اجتماعی و توسعه روستایی در منطقه رابطه معنادار و مستقیمی وجود ندارد، در نتیجه سرمایه گذاری در کشاورزی و صنایع وابسته منجر به اشتغال زایی و کسب درآمد و کاهش قاچاق کالا و کاهش مهاجرت های روستایی خواهد شد و به دنبال آن امنیت اقتصادی و اجتماعی و توسعه روستایی را در پی خواهد داشت. کلید واژه ها :توسعه روستایی، موانع ساختاری، سیاستگذاری، مناطق مرزی