هدف از این تحقیق بررسی نیازهای ورزش های همگانی بانوان شاغل شهرداری تهران و مقایسه آن با بانوان غیر شاغل و ارائه الگوی مناسب می باشد.جامعه آماری در این تحقیق زنان شاغل در 5 منطقه شهرداری استان تهران و غیر شاغل همان 5 منطقه می باشد.نمونه آماری این تحقیق1388 نفر از زنان شاغل و غیر شاغل می باشند که به طور تصادفی انتخاب شده اند.ابزار جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه با اعتبار آلفای کرونباخ 82% تائید شده است.نتایج نشان داده که میانگین سن آزمودنی ها 34 سال (47/33%)شاغل و 52/67% خانه دار و بیشترین فراوانی را طبقه دیپلم با38/40% به خود اختصاص داده بود. کمر درد با28/10% بیشترین میزان آسیب جسمانی را به خود اختصاص داده بود.نیمی از آزمودنی ها انجام تمرینات ورزشی را سبب تقویت بدن می دانستند38/69% از آزمودنی ها به علت نداشتن وقت کافی نمی توانستند ورزش کنند. و همچنین آزمودنی ها بیشتر تمایل داشتند که صبح ها ورزش کنند،و اکثرا در منزل و سالن های ورزشی به ورزش می پرداختند.اکثر آنها تحت نظر مربی ورزش نمی کردند 59/26% پیاده روی می کردند. در زمینه اوقات فراغت، دیدو بازدید فامیلی و دوستانه با 31/23% بالاترین میزان را نشان می داد.انجام مطالعات و بررسی های اولیه تشکیل کمیته های منطقه ای برای برنامه ریزی در زمینه ورزش های همگانی در هر منطقه، تعیین بوجه برای هر یک از فعالیت های پیش بینی شده در برنامه،هماهنگ سازی برنامه جدید با برنامه های قبلی و تامین اعتبار و اجرای برنامه جدید از جمله مراحل ارائه الگو مشخص گردید.

هدف از این پژوهش، تعیین ارتباط بین فرهنگ سازمانی و مدیریت مشارکتی در کارکنان اداره کل تربیت بدنی استان یزد بوده است. از این رو کوشش شده است تا رابطه بین الگوی فرهنگ سازمانی رابینز و مولفه های آن(خلاقیت، ریسک پذیری، رهبری، حمایت، یکپارچگی، کنترل، هویت، سیستم پاداش، سازش با پدیده های تعارض و الگوهای ارتباطی) با مدیریت مشارکتی در کارکنان این سازمان مورد بررسی قرار گیرد. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی–همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداره کل تربیت بدنی استان یزد در سال 1388 بوده است. حجم نمونه آماری برابر جامعه آماری در نظر گرفته شد که در نهایت 60 آزمودنی به عنوان نمونه در این تحقیق شرکت کردند که حدود 95 درصد از جامعه تحقیق را تشکیل می دادند. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه استاندارد جهانی فرهنگ سازمانی و پرسشنامه مدیریت مشارکتی نظری کمیشانی(1384) استفاده شد که روایی هر دو پرسشنامه مورد تأیید متخصصان رشته مدیریت و مدیریت ورزشی قرار گرفته است و برای سنجش میزان پایایی نیز از روش آلفای کرونباخ استفاده شده است(پرسشنامه فرهنگ سازمانی 0/867، پرسشنامه نظری کمیشانی 0/833). در این پژوهش اطلاعات و داده های حاصله با استفاده از روشهای آمار توصیفی مورد ارزیابی قرار گرفت و در ادامه برای بدست آوردن رابطه بین متغیرها از آزمون آماری همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد بین فرهنگ سازمانی و مدیریت مشارکتی رابطه معنی دار(r=0.712,p<0.01 )،بین خلاقیت و مدیریت مشارکتی رابطه معنی دار(r=0.621,p<0.01)، بین ریسک پذیری و مدیریت مشارکتی رابطه معنی دار(r=0.455,p<0.01)، بین رهبری و مدیریت مشارکتی همبستگی معنی دار(r=0.523,p<0.01)، بین حمایت مدیریت و مدیریت مشارکتی همبستگی معنی دار(r=0.694,p<0.01)، بین یکپارچگی و انسجام با مدیریت مشارکتی رابطه معنی دار(r=0.512,p<0.05)، بین کنترل و مدیریت مشارکتی رابطه معنی دار(r=-0.391,p<0.05)، بین هویت و مدیریت مشارکتی همبستگی معنی دار(r=0.437,p<0.01)، بین سیستم پاداش و مدیریت مشارکتی همبستگی معنی دار(r=0.531,p<0.01)، بین سازش با پدیده های تعارض و مدیریت مشارکتی رابطه معنی دار(r=0.613,p<0.01)و بین الگوهای ارتباطی و مدیریت مشارکتی رابطه معنی دار (r=-0.373,p<0.05)در کارکنان اداره کل تربیت بدنی استان یزد وجود دارد.

هدف از این پژوهش، تعیین ارتباط بین فرهنگ سازمانی و مدیریت مشارکتی در کارکنان اداره کل تربیت بدنی استان یزد بوده است. از این رو کوشش شده است تا رابطه بین الگوی فرهنگ سازمانی رابینز و مولفه های آن(خلاقیت، ریسک پذیری، رهبری، حمایت، یکپارچگی، کنترل، هویت، سیستم پاداش، سازش با پدیده های تعارض و الگوهای ارتباطی) با مدیریت مشارکتی در کارکنان این سازمان مورد بررسی قرار گیرد. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی–همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداره کل تربیت بدنی استان یزد در سال 1388 بوده است. حجم نمونه آماری برابر جامعه آماری در نظر گرفته شد که در نهایت 60 آزمودنی به عنوان نمونه در این تحقیق شرکت کردند که حدود 95 درصد از جامعه تحقیق را تشکیل می دادند. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه استاندارد جهانی فرهنگ سازمانی و پرسشنامه مدیریت مشارکتی نظری کمیشانی(1384) استفاده شد که روایی هر دو پرسشنامه مورد تأیید متخصصان رشته مدیریت و مدیریت ورزشی قرار گرفته است و برای سنجش میزان پایایی نیز از روش آلفای کرونباخ استفاده شده است(پرسشنامه فرهنگ سازمانی867/0، پرسشنامه نظری کمیشانی833/0). در این پژوهش اطلاعات و داده های حاصله با استفاده از روشهای آمار توصیفی مورد ارزیابی قرار گرفت و در ادامه برای بدست آوردن رابطه بین متغیرها از آزمون آماری همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد بین فرهنگ سازمانی و مدیریت مشارکتی رابطه معنی-دار(712/0r =،01/0p < )،بین خلاقیت و مدیریت مشارکتی رابطه معنی-دار(621/0=r ،01/0p <)، بین ریسک پذیری و مدیریت مشارکتی رابطه معنی دار(455/0=r ،01/0p <)، بین رهبری و مدیریت مشارکتی همبستگی معنی دار (523/0=r ،01/0p <)، بین حمایت مدیریت و مدیریت مشارکتی همبستگی معنی دار(694/0=r ،01/0p <)، بین یکپارچگی و انسجام با مدیریت مشارکتی رابطه معنی دار(512/0=r ،05/0p <)، بین کنترل و مدیریت مشارکتی رابطه معنی دار(391/0- =r ،05/0p <)، بین هویت و مدیریت مشارکتی همبستگی معنی دار(437/0=r ،01/0p <)، بین سیستم پاداش و مدیریت مشارکتی همبستگی معنی دار(531/0=r ،01/0p <)، بین سازش با پدیده های تعارض و مدیریت مشارکتی رابطه معنی دار(613/0=r ،01/0p <) و بین الگوهای ارتباطی و مدیریت مشارکتی رابطه معنی-دار(373/0- =r ،05/0p <) در کارکنان اداره کل تربیت بدنی استان یزد وجود دارد. واژگان کلیدی فرهنگ سازمانی، مدیریت مشارکتی، کارکنان

این تحقیق با هدف بهبود و ارتقای عملکرد رشته تربیت بدنی به ارزیابی این رشته در دانشگاه پیام نور از نظر استانداردها، کیفیت آموزش و پژوهش و ارائه خدمات تخصصی پرداخته و با توجه به نتایج استخراج شده از ارزیابی درونی، الگوی تضمین کیفیت متناسب با آموزش تربیت بدنی و نظام آموزش از راه دور دانشگاه پیام نوررا در قالب مدل مفهومی – کاربردی ارائه داده است، بدین منظور محقق، با روش میدانی، ضمن بررسی دیدگاه نمونه آماری منتخب با استفاده از جدول کرج سی و مورگان (دانشجویان 243نفر– دانش آموختگان290نفر) و روش تمام شمار در گروه اعضای هیات علمی 46 نفر، پس از بررسی وضعیت 8 عامل اثرگذار در کیفیت آموزش تربیت بدنی توسط 32 ملاک و181 نشانگر و استخراج نتیجه نسبتا مطلوب از وضعیت موجود این رشته در عوامل و مولفه های اهداف و جایگاه سازمانی، هیات علمی، دانشجویان، دانش آموختگان، دوره های آموزشی و برنامه های درسی، فرآیند یاددهی- یادگیری واستخراج نتیجه نامطلوب از وضعیت کیفی موجود عوامل امکانات و تجهیزات آموزشی - پژوهشی و دروس عملی، به منظور کاهش فاصله شرایط کیفی فعلی از وضعیت مطلوب متصور شده توسط گروه، به دنبال شناسایی نقاط قوت و ضعف،فرصت و تهدید و مواردی است که نیاز به اصلاح و بهبود و پیگیری دارد ودر مرحله دوم تحقیق، با روش دلفی و استفاده از اجماع نظر صاحبنظران و استمزاج دیدگاه کنشگران و متخصصان این رشته، 8 مولفه ی تاثیر گذار بر تضمین کیفیت آموزش از راه دور را از خلال مطالعات و تجارب جهانی، از منظومه وسیع نظام های تضمین کیفیت موجود، شناسایی کرده و با جمع بندی نتایج این دو نظر سنجی، به طراحی الگوی مفهومی – کاربردی تضمین کیفیت متناسب با ماهیت عملی رشته تربیت بدنی و نظام آموزش از راه دور دانشگاه پیام نور اقدام نموده است.

کمال گرایی یکی از سازه های شخصیتی می باشد که نقش مهمی را در سازگاری انسان ایفا می کند و در دهه های اخیر توجه زیادی را به خود جلب نموده است. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین ابعاد مختلف کمال گرایی ورزشکاران و عزت نفس آنان می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان ورزشکار مناطق 9 گانه وزارت علوم شرکت کننده در مسابقات بین دانشگاهی در سال تحصیلی 89-88 می باشد که از بین آنها و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای از بین مناطق 9 گانه وزارت علوم، دو منطقه انتخاب شدند. سپس از بین شرکت کنندگان در مسابقات این مناطق به روش تصادفی رشته های والیبال، هندبال، بدمینتون و تنیس روی میز 45 نفرانتخاب شدند. اطلاعات فردی آزمودنی ها از قبیل سن، جنس، رشته ورزشی از طریق پرسشنامه مشخصات فردی جمع آوری شد. سپس کلیه افراد به کامل کردن پرسشنامه ها پرداختند. پس از جمع آوری اطلاعات مورد نیاز، فرضیه های تحقیق با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که ابعاد مثبت کمال گرایی (معیارهای شخصی و سازماندهی) رابطه معناداری با عزت نفس افراد ندارند و از میان معیارهای منفی کمال گرایی (نگرانی درباره اشتباهات، تردید در مورد نگرانی ها، ادراک فشار والدین و ادراک فشار مربی) تنها در بعد ادراک فشار والدین رابطه معناداری با عزت نفس ورزشکاران مشاهده شد. به نظر می رسد که به جز ادراک فشار والدین، بقیه ابعاد کمال گرایی ارتباط متوسطی با عزت نفس دارند. این نتایج نشان می دهند که عزت نفس نمی تواند ارتباط بالایی با کمال گرایی مثبت افراد داشته باشد.

هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط بین مهارت ارتباطی با تعهد سازمانی و اعتماد سازمانی در اداره کل ورزش و جوانان استان ایلام است. این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی و به صورت مقطعی در سال 1392 بر روی 100 نفر از کارکنان انجام شد. نمونه گیری به صورت تصادفی ساده صورت گرفت. به منظور جمع آوری داده ها از 3 نوع پرسشنامه مهارت ارتباطی (بارتون جی ای)، تعهد سازمانی (می یر و آلن) و اعتماد سازمانی (تامی ای بو) استفاده شد. از روش های آماری توصیفی و استنباطی برای داده ها استفاده شد. آمار توصیفی که شامل (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد) می باشد، آماراستنباطی نیز شامل ضریب همبستگی پیرسون،t تک نمونه ای، آزمون مانوا(برای تفاوت میانگین چند متغیر وابسته در یک متغیر مستقل چند وجهی)، رگرسیون (روش حداقل مربعات سهمی pls)، آزمون کلموگروف اسمیرنوف (برای سنجش طبیعی داده ها)، مدل مفهومی، آلفای کرونباخ برای پایایی و روایی و داده ها با استفاده از نرم افزار pls & spss 21 تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین مهارت ارتباطی با اعتماد سازمانی (01/0?p ، 47/0= r) و تعهد سازمانی (01/0?p ، 42/0 r=) و تعهد سازمانی با اعتماد سازمانی (01/0?p ، 46/0= r) رابطه مثبت معناداری وجود داشت. از طرفی نتایج نشان داد که میزان اثر مهارت ارتباطی بر اعتماد سازمانی (44/22=t ، 76/0=?) و تعهد سازمانی (04/4=t ، 49/0=?) مثبت و معنادار است. نتایج حاکی از آن بود که میانگین های مهارت ارتباطی با اعتماد سازمانی و تعهد سازمانی بر اساس شغل، جنسیت و مدرک تحصیلی تفاوت معناداری وجود ندارد.هر چه کارکنان از سطح مهارت های ارتباطی بالاتری برخوردار باشند به همان نسبت سطح تعهد سازمانی و اعتماد سازمانی آنها افزایش یافته و این موضوع می تواند زمینه ساز دست یابی به اهداف سازمانی شود.

نتایج تحقیق حاضر نشان داد که اکثر شهروندان کشورهای پیشرفته، حداقل یک بار در هفته ورزش می کنند و شایع ترین دلیل ورزش کردن آنها بهبود سلامت و مهم ترین دلیل ورزش نکردنشان، کمبود وقت بیان شده است. مردم کشور های منتخب ترجیح می دهند به تنهایی ورزش کنند. شهروندان کشورهای پیشرفته به ورزش های متنوعی علاقه مندند. در مقابل کمتر از نیمی از مردم ایران حداقل یک بار در هفته ورزش می-کنند. در ایران نیز علت اصلی ورزش نکردن افراد، کمبود وقت است و بهبود سلامت مهمترین دلیل ورزش-کردن ایرانیان می باشد. مردم ایران ورزش کردن با دوستان را ترجیح می دهند. محبوب ترین رشته های ورزشی مردم ایران عبارتند از: پیاده روی، آمادگی جسمانی و فوتبال. اکثر مردم ایران علاقه دارند بیشتر اوقات فراغت خود را با خانواده بگذرانند. یافته های اصلی تحقیق 1. 46 درصد زنان و 66 درصد مردان می گویند که آنها حداقل یکبار در هفته ورزش می کنند. 2. 34 درصد مردان و 54 درصد زنان می گویند که آنها هرگز ورزش نمی کنند یا خیلی کم ورزش می-کنند. 3. 39 درصد مردان و 26 درصد زنان بطور منظم (بیش از 3 بار در هفته) ورزش می کنند. 4. بطور کلی مردان نسبت به زنان بیشتر ورزش می کنند. 5. زنان گروه سنی 54-40 سال بیشتر از سایر گروههای سنی 5 بار در هفته و بیشترورزش می کنند (15 درصد). در حالیکه در مردان گروه سنی 24-15 سال ورزش به میزان 5 بار در هفته و بیشتر، از سایر گروههای سنی بیشتر است (23 درصد) . 6. مقدار ورزشی که مردم انجام می دهند با بالا رفتن سن کاهش می یابد. 7. زنان گروه سنی 39-25 سال با 31 درصد مردان گروه سنی 24-15 سال با 53 درصد در میان گروههای سنی که بطور منظم (بیشتر از 3 بار در هفته ورزش می کنند) بیشترین مقدار مشارکت را به خود اختصاص می دهند. 8. در میان دلایل ورزش نکردن مردم ایران عامل کمبود وقت با 44 درصد اولویت اول است. در دسترس نبودن امکانات ورزشی با 37 درصد هزینه ی بالای ورزش با 34 درصد اولویت های دوم و سوم را به خود اختصاص داده اند 9. در میان رشته های ورزشی پیاده روی با 40 درصد اولویت اول محبوبترین ورزشها را به خود اختصاص می دهد. آمادگی جسمانی با 30 درصد و فوتبال با 28 درصد اولویت های دوم و سوم هستند. 10. در میان رشته های ورزشی مورد علاقه ی مردان فوتبال با 48 درصد بیشترین مقدار را دارد، پیاده روی با 33 درصد و آمادگی جسمانی با 30 درصد در رده های بعدی قرار دارند. 11. رشته های ورزشی پیاده روی، شنا، آمادگی جسمانی، والیبال و دوچرخه سواری اولویت های پنج گانه زنان هستند. شنا با 46 درصد بیشترین علاقه را در میان زنان به خود اختصاص می دهد. 12. در گروه های سنی مختلف اولویت رشته های ورزشی مورد علاقه نیز متفاوت است چنانچه در گروه سنی 24-15 سال رشته های فوتبال، آمادگی جسمانی ، شنا، والیبال و پیاده روی به ترتیب اولویت علاقه قرار دارند. و در گروه سنی 39-25 سال اولویت رشته های ورزشی مورد علاقه عبارتند از پیاده روی ، آمادگی جسمانی ، فوتبال ، والیبال و شنا و در گروه سنی 54-40 سال رشته های ورزشی پیاده روی ، آمادگی-جسمانی، فوتبال، شنا و دوچرخه سواری بیشترین مقدار را به خود اختصاص می دهد. در گروه سنی 69-55 سال رشته های ورزشی آمادگی جسمانی، پیاده روی، فوتبال، استفاده از تجهیزات قلبی و عروقی، شنا و دوچرخه سواری به ترتیب اهمیت قرار دارند. در گروه سنی بالاتر از 70 سال نیز پیاده روی، شنا، آمادگی جسمانی، کشتی و فوتبال اولویت های اصلی را به خود اختصاص داده اند. 13. رشته های ورزشی مورد علاقه ی مردان در گروه سنی 24-15 سال عبارتند از فوتبال با 68 درصد، بدنسازی با 33 درصد و آمادگی جسمانی با 33 درصد، هنرهای رزمی با 28 درصد و شنا با 24 درصد. در گروه سنی 39-25 سال مردان نیز رشته های ورزشی فوتبال با 52 درصد، آمادگی جسمانی با 33 درصد پیاده روی با 27 درصد و دوچرخه سواری با 23 درصد محبوبت بیشتری دارند. در گروه سنی 40-54 سال نیز رشته های پیاده روی با 36 درصد و فوتبال با 33 درصد و آمادگی جسمانی با 26 درصد، اولویت های اول تا سوم را تشکیل می دهند. دوچرخه سواری و والیبال اولویت های بعدی هستند. 14. در گروه سنی 69-55 سال رشته پیاده روی به میزان قابل توجهی بیش از سایر رشته ها مورد توجه است. 70 درصد این گروه سنی علاقه خود را برای انجام این رشته ورزشی ابراز کرده اند. 15. آمادگی جسمانی با 29 درصد و فوتبال با 21 درصد اولویت های دوم و سوم هستند. در گروه سنی بالای 70 سال نیز ورزش پیاده روی با 92 درصد بیشترین اقبال را به سمت خود دارد. رشته های شنا و کشتی با 42 درصد ورزش باستانی - زورخانه ای- آمادگی جسمانی و فوتبال نیز با 33 درصد در رتبه-های بعدی قرار دارند. 16. محبوبیت رشته های ورزشی برای زنان در گروه های سنی مختلف متفاوت است. چنانچه در گروه سنی 24-15 سال، والیبال با 37 درصد، بسکتبال با 34 درصد و آمادگی جسمانی و شنا با 30 درصد و دوچرخه سواری با 27 درصد بیشترین توجه را به سمت خود دارند. درگروه سنی 25 تا 39 سال زنان، رشته ی پیاده روی با 51 درصد در رده اول قرار دارد. آمادگی جسمانی و والیبال نیز با 33 و 32 درصد اولویت های دوم و سوم هستند. شنا و دوچرخه سواری نیز اولویت های بعدی را به خود اختصاص می-دهند. در سایر گروه های سنی نیز پیاده روی محبوب ترین رشته ورزشی زنان است. چنانچه در رده سنی 54-40 سال 51 درصد و در گروه سنی 69-55 سال 61 درصد و در گروه سنی بالای 70 سال 88 درصد رشته ورزشی محبوب خود را پیاده روی انتخاب کرده اند. 17. بهبود سلامت مهمترین انگیزه ورزش کردن مردم ایران است. بهبود ظاهر فیزیکی، مقابله با آثار پیری، لذت و سرگرمی، تناسب اندام و کنترل وزن اولویت های بعدی را به خود اختصاص می دهند. 18. بیشتر مردم ایران ترجیح می دهند ورزش همگانی را همراه با دوستان انجام دهند. انجام ورزش همگانی با خانواده در رده بعدی و انجام ورزش همگانی با اقوام و فامیل رتبه سوم را به خود اختصاص می دهد. افراد بالای 15 سال کمتر تمایل به انجام ورزش با همسایگان را دارند. 19. آشنایی افراد بالای 15 سال با ورزش همگانی بیشتر از طریق تجریه ی شخصی بوده است. رسانه ها وتوصیه دیگران، اولویت های بعدی را در آشنایی افراد به ورزش همگانی به خود اختصاص داده است.

پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین جهت گیری اخلاقی با تعهد سازمانی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بوده که به صورت میدانی اجرا شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان اداره کل ورزش و جوانان به تعداد (100=n) بود. با توجه به کوچک بودن حجم جامعه، نمونه آماری به صورت کل شمار در نظر گرفته شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های جهت¬گیری اخلاقی در ورزش ساخته میلتیادیس (2010) و تعهد سازمانی آلن و می¬یر (1990) استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه به استفاده از نظرات اصلاحی اساتید مدیریت ورزشی تعیین شد و پایایی پرسشنامه های جهت گیری اخلاقی و تعهد سازمانی به ترتیب 0/84 و 0/79 به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل دادها از روش های آمار توصیفی و آزمون¬ های کلموگروف اسمیرونف، ضریب همبستگی پیرسون، t تک نمونه ای، تحلیل واریانس و مانووا استفاده شد. نتایج نشان داد g اختلاف معنی داری بین میانگین های مشاهده شده و فرضی جهت گیری اخلاقی (0/01p≤ ,69/95=t) و تعهد سازمانی (0/01p≤ ,24/23=t) وجود دارد. همچنین بین جهت گیری اخلاقی با تعهد سازمانی رابطه معناداری (0/05≤p ، 0/03= r) وجود ندارد. از طرفی دیگر بین تعهد سازمانی با مولفه های جهت گیری اخلاقی و بین جهت گیری اخلاقی با مولفه های تعهد سازمانی رابطه معناداری وجود ندارد. نتایج نشان داد بین تعهد سازمانی و جهت گیری اخلاقی با سن و سابقه کار رابطه معناداری وجود ندارد. در نهایت نتایج نشان داد بین جهت گیری اخلاقی و تعهد سازمانی بر اساس متغیرهای جنسیت، وضعیت تأهل، رشته تحصیلی و مدرک تحصیلی تفاوتی بین افراد وجود ندارد.

این پژوهش در خصوص بررسی رابطه ی بین عوامل محیطی، ساختاری و رفتاری با مشارکت ورزشی در دانشگاه پیام نور خراسان رضوی و شناسایی بسترهای لازم برای افزایش و کاربردی کردن این دانش از طریق فعالیت های ورزشی در دانشگاه است. تحقیق حاضر از نوع تحلیلی پیمایشی است و به شکل – میدانی اجرا شده است. جامعه آماری این پژوهش را پرسنل اداری و علمی دانشگاه پیام نور استان خراسان رضوی ) 309 n= = ( تشکیل می دادند. با توجه به نتایج بدست آمده فوق بین عوامل ساختاری، محیطی و رفتاری با مشارکت ورزشی در دانشگاه پیام نور رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و این عوامل توان پیش بینی مشارکت ورزشی در دانشگاه پیام نور را دارد.

چکیده ندارد.

هدف از این تحقیق، بررسی سبک های رهبری و رابطه آن با برخی ویژگی های فردی مربیان والیبال شهر تهران بوده است. جامعه تحقیق را 3020 نفر مربیان زن و مرد فعال در رشته های در رشته والیبال که دارای کارت مربیگری در یکی از سطوج درجه 3، 2، 1، ملی و بین المللی بوده و حداقل 2 سال سابقه مربیگری داشته اند تشکیل داده اند. از میان این مربیان، 150 مربی فعال که در سالن های ورزشی آموزش و پرورش،سازمان تربیت بدنی و شهرداری در مناطق مختلف شهری تهران به امر مربیگری اشتغال دارند به عنوان نمونه و به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی است که اطلاعات مورد نیاز آن توسط دو پرسشنامه گرد آوری شده است. پرسشنامه سبک رهبری باردنز و متزکاس (که اعتبار آن از روش آلفا کرونباخ در مراحل اولیه تحقیق 0/73 محاسبه شد) جهت ارزیابی مربیان از سبک رهبری خود و پرسشنامه محقق ساخته که اطلاعاتی را در خصوص ویژگی های فردی مربیان گرد آوری کرده است. - اطلاعات حاصل از تحقیق توسط روش های آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و در سطح معنی داری ( p <0/05) نتایج زیر حاصل شد : - میانگین امتیاز وظیفه گرایی مربیان 13/6 امتیاز بوده و سطح آن بر اساس نیم رخ سبک رهبری، بالا ارزیابی شده است. اکثریت مربیان سطوح بالایی ازاین سبک رهبری را در روش مربیگری خود به کار می گیرند. مردان مربی ومربیان با سنین بیش از 40 سال، با 5 تا 10 سال سابقه مربی گری، دارنده مدارک مربیگری درجه یک ، مربیان با تحصیلات فوق لیسانس وبالاتر و مربیانی که در رشته والیبال سابقه قهرمانی به خصوص در سطوح آموزشگاهی داشته اند نسبت به سایرین وظیفه گراتر هستند. - میانگین امتیاز رابطه گرایی مربیان 8/3 امتیاز بوده که سطح آن بر اساس نیم رخ سبک رهبری، متوسط ارزیابی شده است. اکثریت مربیان سطح متوسطی از این سبک رهبری را به کار می گیرند.زنان مربی با بیش از 40 سال سن،مربیان متاهل، دارنده مدرک تحصیلی کمتر از لیسانس، با سابقه مربیگری بین 5 تا 10 سال، مربیان با مدارج مربیگری ملی و بین المللی، با سابقه قهرمانی در سطح کشور، نسبت به سایر مربیان رابطه گراتر بوده اند. - مربیان مورد بررسی از نظر به کارگیری سبک رهبری تلفیقی در سطح متوسط هستند. مربیان با سنین بیش از 40 سال، مربیان با سابقه مربیگری5 تا 10 سال، مربیان با سطوح ملی و بین المللی مربیگری سطوح بالاتری از سبک رهبری تلفیقی را اعمال می کنند. در مجموع سبک غالب رهبری مربیان، سبک رهبری وظیفه گرایی بوده است. مربیان در عین حال سطح متوسطی از سبک های رهبری رابطه گراو تلفیقی را به کار می گیرند. - بین جنسیت و به کار گیری سبک های رهبری رابطه گرا و تلفیقی رابطه معنی دار وجود دارد. اما وظیفه گرایی متاثر از جنسیت مربیان نبوده است. - سن در به کارگیری سبک رهبری وظیفه گراو تلفیقی توسط مربیان تاثیر معنی دار دارد. با افزایش سن تمایل به اعمال این سبک رهبری بیشتر شده است.اما سن و سبک رهبری رابطه گرا ارتباط معنی دار نداشته اند. - بین سابقه مربی گری و به کار گیری سبک های رهبری وظیفه گرا و تلفیقی توسط مربیان ارتباط معنی دار دیده شد.اما سابقه مربیگری تاثیری در به کار گیری سبک رهبری رابطه گرا توسط مربیان نداشته است. - بین سابقه قهرمانی در رشته والیبال و هیچیک از سبک های رهبری مربیان ارتباط معنی دار دیده نشد. - سطوح تحصیلی در تمایل مربیان به بکارگیری سبک های رهبری رابطه گرا و تلفیقی تاثیرمعکوس معنی دار داشته است. با کاهش سطح تحصیلی تمایل به رابطه گرایی بیشتر شده است. ولی بر سبک رهبری وظیفه گرا تاثیر معنی دار نداشته است. - رشته تحصیلی بر گرایش مربیان به اعمال هیچ یک از سبک های رهبری تاثیر معنی دار ندارد. - وضعیت تاهل در به کار گیری هیچ یک از سبک های رهبری از سوی مربیان تاثیر معنی دار ندارد.