نشان ها نوعی از علائم قراردادی تکامل یافته در سرزمین های باختری اروپا هستند که قدمت آنها به قرن دوازدهم میلادی بازمی گردد. این علائم بیانگر بخشی از حیات اجتماعی و فرهنگی اروپا می باشند. به بیانی دقیق تر اینها منعکس کننده فراشدهای وقایع و رخدادهای تاریخی مربوط به دوران شکل گیری خود هستند. در واقع نشان ها از مدارک سامانمند در مطالعات تاریخی و تبارشناسی مرتبط با قاره اروپا به شمار می روند. هدف این تحقیق بررسی چگونگی و چیستی خاستگاه های نشان ها در قرون وسطای متأخر است. این برزش با استفاده از تحلیل و واکاوی فرضیه های مختلف درباره چنین خاستگاه هایی صورت گرفت، و تلاش شد تا با کمک مقایسه های تاریخی عمق آن فزونی یابد. به طور کل نگاشته حاضر به دنبال پاسخ این پرسش است که خاستگاه نشان ها از کجا و چگونه بود و جایگاه و اثر آنها در دوره های بعدی تاریخی به چه انجامید؟