چکیده: این تحقیق با هدف بررسی میزان تاثیراستفاده از نرم افزار های آموزشی در تقویت مهارت نوشتاری دانش آموزان پایه سوم شهر کرمانشاه انجام گرفت. متغیر مستقل روش تدریس در دو سطح آموزش به روش سنتی و نرم افزاری بود. متغیر وابسته آن افزایش یادگیری در دانش آموزان بوده است. بر اساس روابط بین متغیر ها چهار فرضیه طرح شدند، از میان جامعه آماری دو دبستان و از هر دبستان دو کلاس 33 نفری به صورت تصادفی به عنوان چهار گروه (دو گروه آزمایشی و دو گروه شاهد) جمعا" 132 نفر نمونه آماری را تشکیل دادند. تحقیق از نوع شبه تجربی و روش آن نیمه آزمایشی بود، به منظور تشخیص همگن بودن گروه ها، پیش آزمون بر اساس آزمون پیشرفت تحصیلی معلم ساخته انجام شد. میانگین نمرات پیش آزمون کلاس های مورد آزمایش از لحاظ آماری معنی دار نبود. در زمان اجرای تحقیق و آزمایش در حد طبیعی شرایط اجرای آن کنترل شد. پس از مدت تحقیق، پس آزمون به صورت آزمون پیشزفت تحصیلی معلم ساخته برای آزمودن فرضیه ها به عمل آمد. ابتدا بین دو گروه آزمایش با استفاده از آزمون "تی" تفاوت میانگین ها و از آزمون "لون" برای برابری واریانس ها در سه درس املا، انشا، بنویسیم آزمون انجام شد، که در بین گروه های آزمایش در هیچ درسی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. با استفاده از روش تحلیل واریانس و همچنین آزمون "تی" دو نمونه ای تجزیه وتحلیل و مقایسه بین میانگین نمرات دو گروه شاهد و آزمایش انجام گرفت و مشاهده شد نمرات در دو درس املا و بنویسیم فارسی به طور معنی داری افزایش پیدا کرده است اما در درس انشا فارسی تفاوت معنی داری ندارد. برای بررسی فرضیه چهارم مبنی بر بررسی میزان علاقه مندی دانش آموزان به آموزش های الکترونیکی پرسشنامه ای در اختیار گروه آزمایشی قرار گرفت که پس از تجزیه و تحلیل آماری این فرضیه نیز تایید شد. بنابراین با تایید سه فرضیه و رد یک فرضیه در تحقیق فوق این نتیجه به دست آمد که آموزش های الکترونیکی در دروس املا و بنویسیم موثر بوده است و نیز میزان علاقه مندی دانش آموزان را به دروس نوشتاری تا حد قابل ملاحظه ای افزایش داده است اما در درس انشاء تاثیرمعنی داری نداشته است. واژگان کلیدی: نرم افزاهای آموزشی- املا- انشا- فناوری آموزشی