نام پژوهشگر: مجتبی قاصد
مجتبی قاصد محمدرضا سهرابی
از دیر باز زلزله از بلایای طبیعی است که همواره بشر از وقوع آن بیم داشته و در اثر این پدیده همواره متضمن ضررهای مالی و جانی بسیار شده است. همواره انسانها در پی راه هایی برای مقابله با این بلای طبیعی بودند. زلزله های نزدیک گسل دارای تفاوت هایی با زلزله های دور از گسل است. محدوده نزدیک گسل معمولا در داخل محدوده ای بین 15 تا 60 کیلومتری از گسل فعال فرض می شود. به علت متفاوت بودن محتوای فرکانسی زلزله های نزدیک گسل و وارد کردن انرژی حجیم به سازه دریک مدت زمان کوتاه، این نوع زلزله ها اثرات تخریبی بیشتری بر روی سازه ها داشته و موجب افزایش پاسخ سازه ها می گردند. در آیین نامه طراحی ساختمانها در برابر زلزله (استاندارد2800)، در مورد زلزله ای نزدیک گسل هیچگونه تمهیداتی در نظر گرفته نشده است. در موارد متعددی دیده شده است که به دلایل معماری ساختمان، مشکلات اجرایی، و نیاز به کنترل دقیق بر روی مهاربندی وجوش اتصالات در کارگاهها، دراین حالت می توان ازدیوار برشی بتنی که دارای سختی جانبی بالایی است، استفاده نمود. در زلزله های گذشته، درساختمانهایی که دیوار برشی به عنوان سیستم مقاوم در برابر زلزله بکار رفته است، عملکرد مناسبی ازخود نشان داده اند و این موضوع اطمینان از رفتار آنها را افزایش می دهد. قرار گرفتن بسیاری از شهرهای پرجمعیت ایران بر روی گسل یا نزدیکی آن ما را برآن داشت که ساختمانهای فولادی با دیوار برشی بتنی را تحت زلزله های حوزه نزدیک و دور مورد بررسی قرار دهیم. در این تحقیق سه قاب سه دهانه، 3، 5 و 8 طبقه انتخاب و با استفاده از نرم افزار sap2000 و رکوردهای نزدیک گسل و دور از گسل انتخابی بصورت دینامیکی غیر خطی تحلیل می گردند و تاثیر این نوع از رکوردها بر روی قابهای فولادی با دیوار برشی بتنی مورد بررسی قرار گرفته شده است. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد، بزرگی بیشینه شتاب و همچنین دور و نزدیک بودن به گسل در رکوردهای زلزله، تنها جهت نشان دادن شدت آثار تخریبی رکوردهای زلزله کفایت نمی تماید. و نیاز به تدوین بندهای جدیدی در کدهای آیین نامه ای جهت طراحی سازه های قرار گرفته تحت اثر رکوردهای نزدیک گسل و دور از گسل می باشد.