خاک های رسی در حالت سست واشباع مستعد نشست زیاد و گسیختگی می باشند. از آنجا که با افزایش تراکم ،مقاومت خاکها افزایش پیدا می کنند ، برای تقویت نیاز به تراکم دارندکه مستلزم خروج آب بین دانه ای است. با توجه به اینکه معمولا نفوذ پذیری این خاک ها پایین است،لذا جهت تسریع در تحکیم خاک بستر واقع در زیر خاکریزها از زهکش های قائم استفاده می شود . این تحقیقبا استفاده از نرم افزار abaqus 6.11-3 به صورت سه بعدی و در نظر گرفتن مدل رفتاری موهر –کولمب برای خاکریز و cam-clay اصلاح شده برای بستر سست انجام شده و به دو قسمت تقسیم بندی شده است. قسمت اول، بستر های سست با سه نمونه خاک ( ch ,cl,cl-ml) با زهکش های قائم ژئوسینتتیکی واقع در زیر خاکریز های مسلح مورد مطالعه قرار گرفته و توصیه های فنی شامل : عمق نفوذ زهکش، 80%ضخامت بستر سست و همچنین آرایش با عمق نفوذ یکی در میان 80و100درصد ضخامت بستر سست به عنوان عمق بهینه نفوذزهکش توصیه می شود.همچنین با اصلاح رابطه شرکت کولبوند در مورد زهکش های قائم نواری رابطه جدید(dwd=1/25sd) (که در آن : dwdوsd به ترتیب منطقه تحت تاثیر زهکش و فاصله بین زهکش ها می باشد) ارائه شده برای طراحی پیشنهاد می گردد.در قسمت دوم،اثر استفاده از ژئوتکستایل در خاکریز،برای کاهش جابجایی افقی و پایداری خاکریز بررسی شده است. با توجه به ارزیابی تاثیر پارامتر ها بر عملکرد خاکریز های مسلح مشاهده گردید،که با افزایش تعداد لایه های خاکریز،سختی محوری ژئوتکستایل،بهبود پارامتر های مقاومتی (c ،? و ?)مصالح خاکریز وزمان ساخت لایه های خاکریز،جابجایی افقی خاکریز کاهش می یابد.همچنین قرارگیری ژئوتکستایل با طولی برابر با 80% نصف عرض خاکریز به عنوان طول بهینه را می توان در نظر گرفت.