چکیده: این پایان نامه با هدف هدف بررسی امکان سرمایه گذاری هر چه بیشتر کشورمان در آفریقا، علی الخصوص کنیا، بیان ضرورت سرمایه گذاری ایران در کشوری دیگر، برای رهایی از بیماری هلندی؛ یافتن نکاتی آموزنده در مورد تجربه ی تلاش های دیگران برای جذب سرمایه گذاری خارجی؛ آشنایی هر چه بیشتر مخاطب با اقتصاد آفریقا و واقعیت های حاکم بر آن و یافتن راهکارها و بسته های سیاستی بهتری برای جذب سرمایه گذاری خارجی در کشور به نگارش در آمده است. سئوالات این پژوهش به شرح زیر می باشد: نفس سرمایه گذاری مستقیم خارجی چه منافعی برای کشور سرمایه گذار، علی الخصوص کشورمان، و برای کشور میزبان سرمایه، علی الخصوص کشور کنیا در بر خواهد داشت؟ آیا سیاست های اتخاذ شده جهت جذب سرمایه گذاری خارجی، توانسته است به آفریقا به طور کل، و کنیا به طور اخص، در جهت زدودن فقر از چهره ی اقتصادشان کمک شایانی بکند؟ چه آثار منفی احتمالی، و مخاطراتی می تواند در برابر کشورهای سرمایه گذار و سرمایه پذیر وجود داشته باشد؟ ایران به عنوان کشوری سرمایه گذار، برای کنیا چه مزیتی نسبت به سایرین دارد، و کنیا به عنوان کشوری سرمایه پذیر چه مزیتی برای کشورمان ایران دارد؟ یافته های این پژوهش بیان می دارد که سرمایه گذاری خارجی برای کشورمان، به واسطه ی ابتلای اقتصاد کشور به بیماری هلندی، از ارزش و اهمیت فراوانی برخوردار است. البته این مزیت و التزام، بلامنازع و بدون حد و حصر نیست. بلکه میزان خاصی از سرمایه گذاری مستقیم در خارج از کشور، با توجه به شاخص هایی که در متن بخش چهارم توصیه شده است، توصیه می شود. همچنین سرمایه گذاری مستقیم ایران در آفریقا، علی الخصوص در کنیا، علاوه بر منافع اقتصادی فراوان و مزیت های اقتصادی در مقایسه با سایر گزینه های پیش رو برای هر دو طرف ، می تواند گامی موثر در جهت پیشبرد اهداف عالی و متعالی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، در جهت رفع فقر از مستضعفین تمام عالم، و زمینه سازی برای ظهور حضرت ولی عصر (ارواحنا لتراب مقدمه الفدا) داشته باشد. کلیدواژه ها: سرمایه گذاری، سرمایه گذاری خارجی، آفریقا، کنیا