نام پژوهشگر: سیده مهدیه سیدی گله کلایی

تشخیص مولکولی ویروس بیماری برنا در بیماران روانی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه مازندران - دانشکده علوم پایه 1391
  سیده مهدیه سیدی گله کلایی   مجتبی محسنی

بیماری‏های روانی گروه گسترده‏ای از بیماری‏های مختلف با علت‏های گوناگون (استعداد ژنتیکی، آسیب‏های هنگام تولد، قرارگیری در معرض استرس و فاکتورهای محیطی همچون عفونت‏های ویروسی) هستند. حدس زده می‏شود عفونت‏های ویروسی نقشی در اتیولوژی اختلالات روانی انسان‎ها ایفا نمایند. ویروس بیماری برنا (bdv) به عنوان یکی از عوامل مسبب احتمالی بیماری‏های روانی مطرح شده است. این ویروس سیستم عصبی مرکزی بسیاری از گونه‏های حیوانی را آلوده می‏کند و ممکن است ناهنجاری‏های رفتاری مشابه با شیزوفرنی و اختلالات خلقی را ایجاد نماید. گروه‏های تحقیقاتی متعددی شیوع بالاتر و معنی‏داری از آنتی‏بادی‏های سرمی bdv را در بیماران روانی نسبت به کنترل‏های سالم گزارش نمودند. این فرضیه‏ با یافتن rnaی ویروس بیماری برنا در لکوسیت‏های خون محیطی(pbls) بیماران مبتلا به اختلالات روانی بیشتر حمایت شد. این موضوع هنوز هم بحث برانگیز است که آیا ویروس بیماری برنا انسان‏ها را آلوده می‏کند و سبب اختلالات روانی می‏شود. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین عفونت bdv و اختلالات روانی بویژه شیزوفرنی بود. در مطالعه حاضر ما حضور bdv p40 rna و bdv p24 rna را در سلول‏های خون محیطی 30 بیمار شیزوفرنی و 15 داوطلب سالم به عنوان گروه کنترل از ناحیه مازندران، ایران را بررسی نمودیم. تمام بیماران براساس معیارهای تشخیصی طبقه‏بندی شده در کتابچه تشخیصی و آماری جامعه روانشناسی آمریکا- ویرایش چهارم dsm-iv تشخیص داده شدند. حضور bdv rna در سلول‏های خونی افراد بوسیله‏ی rt-nested-pcr و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی برای p40 و p24 از ویروس بیماری برنا مورد بررسی قرار گرفت. اختصاصیت این واکنش از طریق تشابه اندازه‏ی محصول pcr نمونه‏ها با محصول pcr کنترل مثبت تایید گردید و نشان داده شد که این توالی‏ها مربوط به bdv هستند. با استفاده از این روش تکثیر موفقیت آمیز rna اختصاصی bdv انجام شد و ما توانستیم bdv rna را در سلول‏های خون محیطی 8 بیمار از 30 بیمار (%66/26) تشخیص دهیم. در حالی که توالی‏های اسید نوکلئیک اختصاصی ویروس در نمونه‏های گروه کنترل تشخیص داده نشدند. در اینجا هیچ تفاوت معنی داری در سن و جنس بین بیماران و گروه کنترل و همچنین بین بیماران مبتلا به شیزوفرنی در حضور یا غیاب bdv مشاهده نشد. شیوع بالاتر و معنی‏دار bdv rna در سلول‏های خون محیطی بیماران نسبت به افراد سالم می‎تواند به فهم ما از پاتوژنز این بیماری‏ها‏ کمک کند و این حقیقت را که احتمالا عفونت bdv فاکتوری دخیل در پاتوژنز بیماری شیزوفرنی در جمعیت ایرانی است را تائید می نماید.