افزایش درجه محافظه کاری در صورت های مالی و نیز بهبود کیفیت افشای شرکتی باعث کاهش عدم تقارن اطلاعاتی، ابهام و در نهایت کاهش هزینه سرمایه سهام عادی می شود. بر این اساس انتظار می رود بین محافظه کاری و هزینه سرمایه سهام عادی ارتباطی منفی وجود داشته باشد، و پایداری این رابطه در شرکت های با کیفیت بالای افشاء کاهش یابد. برای بررسی تجربی این موضوع داده های 84 شرکت پذیرفته شده در بورس و اوراق بهادار تهران طی سال های 1382-1389 بررسی شده است. برای اندازه گیری محافظه کاری از معیار اقلام تعهدی غیر عملیاتی منفی گیولی و هاین (2000) و نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری سهام بیور و رایان (2000) و برای سنجش کیفیت افشاء از امتیازهای سالیانه کیفیت افشاء که توسط سازمان بورس و اوراق بهادار منتشر می شود، استفاده شده است. همچنین هزینه سرمایه سهام عادی با استفاده از سه معیار peg ایستون (2004)، مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای و نسبت سود به قیمت برآورد شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که بین محافظه کاری و هزینه سرمایه سهام عادی ارتباطی منفی وجود دارد و پایداری این رابطه تحت تأثیر محیط اطلاعاتی شرکت ها است. همچنین یافته های تحقیق حاکی از توانایی بالاتر معیار بیور و رایان (2000) و معیار peg ایستون (2004) برای تخمین مدل های تحقیق است.