به منظور بررسی رفتار الکتروشیمیایی پلی ارتوآمینوفنول، این پلیمر بر روی سه الکترود کربن شیشه ای (gc)، الکترود کربن شیشه ای اصلاح شده با گرافن اکسید (go/gc) و الکترود کربن شیشه ای اصلاح شده با گرافن به روش الکتروشیمیایی (er-g/gc)، سنتز شد که در بین این الکترودها، الکترود er-g/gc اثر الکتروکاتالیستی در شکل گیری پلیمر از خود نشان داد و دانسیته جریان حاصل از پلیمریزاسیون به شدت افزایش یافت. به منظور دستیابی به این حقیقت که چرا دانسیته جریان حاصل از پلیمریزاسیون اورتو آمینوفنول بر روی الکترود اصلاح شده با گرافن بسیار بالاست به بررسی تئوری بر هم کنش گرافن-ارتوآمینوفنول پرداختیم. در بررسی یک صفحه گرافن 6×6 و یک ملکول ارتوآمینو فنول در 9 موقعیت مختلف انتخاب شد که نتایج محاسباتی نشان داد مولکول ارتوآمینوفنول در حالت موازی، بیشترین انرژی جذب را نسبت به گرافن دارد و از آنجایی که پلیمریزاسیون اورتو آمینوفنول از طریق سایت های n و o انجام می شود بنابراین تعداد مونومرهای بیشتری در یک بازه زمانی می توانند بر روی سطح و در جهت گیری مناسب حضور داشته که نتیجتاً منجر به اکسیداسیون مونومر بیشتر و متعاقباً جریان پلیمریزاسیون بیشتری حاصل می گردد. در ادامه کار به بررسی رفتار فیلم پلی ارتوآمینوفنول سنتز شده بر روی الکترود er-g/gc پرداخته شد و بررسی رفتار الکترو شیمیایی پلی ارتوآمینوفنول، تاثیر ph و تاثیر کاتیون ها و آنیون های مختلف در حضور و عدم حضور الکترولیت حامل توسط روش های ولتامتری چرخه ای و امپدانس انجام شد که در بین کاتیون های مورد بررسی، کاتیون na+ و در بین آنیون های مورد مطالعه، آنیون cl- بالاترین میزان ظرفیت را از خود نشان دادند. همچنین نتایج بدست آمده از منحنی های امپدانس، صحت داده های بدست آمده از روش ولتامتری چرخه ای را تایید می کند. کلمات کلیدی:پلی ارتوآمینوفنول، گرافن، پلیمریزاسیون، کربن شیشه ای و امپدانس