در این پایان نامه به بررسی مفهموم ژانر و در کنار آن به تبیین آسیب شناسی ژانر در تئاتر معاصر ایران پرداخته شده است. در این راستا، ملاحظات نظری ژانر مورد بررسی و کاوشی همه جانبه قرار گرفته است و سپس به مبانی ژانرشناسی تئاتر ایران و جهان پرداخته شده، در انتها نیز مطالعات نظری جنبه ی کاربردی پیدا می کند. در راستای آن، نمایش های سال های 1380 تا 1386 مدنظر است که موردهای انتخابی با تکیه بر ژانرشناسی بررسی شده است. در انتخاب آثار هیچ ملاک و معیاری مدنظر نبوده است و آثار انتخاب شده به صورت تصادفی است. آثار مورد بررسی: شهادتخوانی قدمشاد مطرب در طهران(محمد رحمانیان)، اپرای عروسکی رستم و سهراب(بهروز غریب پور)، 31/6/77(علیرضا نادری)، پانتومیم خیابانی(بهرام ریحانی)، خانمچه و مهتابی(اکبر رادی)، یک دقیقه سکوت(محمد یعقوبی)، قرمز و دیگران(محمد یعقوبی)، افرا یا: روز می گذرد(بهرام بیضایی)، کسی نیست همه ی داستان ها را به یاد بیاورد(محمد چرمشیر)، مقام استادی[برای رادیو](جلال تهرانی)، شکلک(نغمه ثمینی). این تحقیق به روش توصیفی-تحلیلی و با تکنیک کتابخانه ای صورت پذیرفته است. کلیدواژه ها: ژانرشناسیِ تئاتر، تئاتر معاصر ایران، شهادتخوانی قدمشاد مطرب در طهران، اپرای عروسکی رستم و سهراب، 31/6/77 ، پانتومیم خیابانی، خانمچه و مهتابی، یک دقیقه سکوت، قرمز و دیگران، افرا یا: روز می-گذرد، کسی نیست همه ی داستان ها را به یاد بیاورد، مقام استادی، شکلک.