چکیده مقدمه: ویژگی های درمانی گیاهان، از دیر باز درجوامع انسانی، به کار گرفته شده است. افزایش مصرف داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی واثرات مخرب آن ها بر دستگاه گوارش با سرعت بالایی در حال افزایش است. از اینرو با توجه به خصوصیات درمانی اسطوخودوس lavandula angustifolia درکاهش اضطراب و التهابات پوستی، موجب گردید تا از عصاره این گیاه، به عنوان یک داروی گیاهی بر درمان زخم معده استفاده شود. مواد وروش ها: 36 راس موش صحرایی نر نژاد wistar با محدوده وزنی gr300-250، به طور تصادفی در پنج گروه شش تایی قرار گرفتند. پس از 48 ساعت گرسنگی زخم معده به وسیله محلول ایندومتاسین (mg/kg50 ) در متیل سلولز 1% به صورت خوراکی القا شد. سپس به مدت سه روز، از تجویز خوراکی تیمارعصاره آبی - الکلی اسطوخودوس( غلظتmg/kg 300 و 200)، با گاواژ جهت درمان استفاده شد. درگروه کنترل، آب مقطر وگروه کنترل دارو، حلال ایندومتاسین تجویز شد. سه ساعت پس از آخرین دوز، حیوانات کشته شده وپس از تشریح و جداسازی معده، با استفاده از استرئومیکروسکوپ، تعداد و ابعاد زخم ها اندازه گیری شد وبافت مورد مطالعه جهت مطالعات هیستولوژیک نمونه برداری وفیکس گردید. نتایج: در گروه های درمانی، شاخص درمانی و ضخامت اپیتلیوم در دوزهای mg/kg200 و mg/kg 300 عصاره اسطوخودوس افزایش نشان دادp<0.05)). تعداد سلول های التهابی و تراکم رگ های خونی کاهش p<0.001)) و میزان ترشح موکوس نیز افزایش نشان داد p<0.001)). نتیجه گیری: با توجه به نتایج، عصاره اسطوخودوس توانسته اثر بهبودی بر ترمبم زخم معده بگذارد. کلمات کلیدی: زخم معده، شاخص درمانی، ایندومتاسین، اسطوخودوس، موش صحرایی