در این پژوهش، میزان افزایش کارایی دانش آموزان در نتیجه ارائه بازخورد عملکرد نسبی به آنها، برآورد شده است. اهداف اصلی این تحقیق عبارتند از: بررسی اثرات ارائه بازخورد برافزایش کارایی در عملکرد تحصیلی دانش آموزان و بررسی اثرات ارائه بازخورد بر میزان مردودی، تجدیدی و ترک تحصیل دانش آموزان. داده های مربوط به این پژوهش از مدارس پایه سوم مقطع راهنمایی شهرستان مشهد مقدس در دو ترم اول و دوم سال تحصیلی 91-1390 استخراج شده است. دانش آموزان در این پژوهش به سه گروه «کنترل»، آزمودنی <میانگین> و آزمودنی <رتبه> تقسیم شده اند. به طوری که در ترم اول به گروه آزمودنی میانگین، بازخورد میانگین (میانگین هر درس در کلاس) و به گروه آزمودنی رتبه، بازخورد رتبه (رتبه هر دانش آموز در هر درس در کلاس) به نمرات هر دانش آموز داده شده است. در گروه کنترل هیچ بازخوردی به نمرات دانش آموزان در ترم اول داده نشده است. پس از دریافت نمرات ترم دوم دانش آموزان با استفاده از آزمون آنالیز واریانس معلوم شد که نتایج حاصل از ارائه بازخورد نشان دهنده اثر مثبت آن بر کارایی دانش آموزان است. در مدارس پسرانه بازخورد میانگین، معدل کل دانش آموزان را 27/0 و بازخورد رتبه، معدل کل دانش آموزان را 35/0 افزایش داده است. درمدارس دخترانه بازخورد میانگین، معدل کل دانش آموزان را 47/0 و بازخورد رتبه، معدل کل دانش آموزان را 26/0 افزایش داده است. از لحاظ کاهش تجدیدی ها، بازخورد رتبه در مدارس پسرانه و بازخورد معدل در مدارس دخترانه موثرتر بوده است.